Agenda (lees de details verder naar beneden)
Komende activiteiten
- 1 april Ooster-tour Kennemerland en Zaanstreek
Voorbije activiteiten en een aantal verslagjes hiervan
- Winterban 2023
- Midwinterweekeinde 2022
- Winternachtentour Brabant 29 oktober 2022
- Midzomerweekeinde 2022
- 'Oosterbronnen', op bezoek bij een oeroude bron 16 april 2022
- 'Luilak'/ Pinksterwandeling 22 mei 2021
- Winternachten-Cunera-wandeling 31 oktober 2020
Komende activiteiten
- 1 april Ooster-tour Kennemerland en Zaanstreek
Voorbije activiteiten en een aantal verslagjes hiervan
- Winterban 2023
- Midwinterweekeinde 2022
- Winternachtentour Brabant 29 oktober 2022
- Midzomerweekeinde 2022
- 'Oosterbronnen', op bezoek bij een oeroude bron 16 april 2022
- 'Luilak'/ Pinksterwandeling 22 mei 2021
- Winternachten-Cunera-wandeling 31 oktober 2020
Komende activiteiten
Ooster-tour Kennemerland en Zaanstreek zaterdag 1 april
Graag willen we je uitnodigen voor zaterdag 1 april! (geen grap). Dan zullen we samen Ooster vieren!
Net als met Winternachten maakt Swesaz op deze dag weer een dagtour. Dit keer gaan we naar Kennemerland en de Zaanstreek.
We beginnen de dag met koffie en Duivekaters in een 17de eeuwse bakkerij in Westzaan en krijgen daarbij uitleg van de uitbater over het pand en de typische broden. Duivekaters zijn oeroud en gelden als offerbrood!
Als we deze achter de kiezen hebben is het lunchtijd, maar hoeven we waarschijnlijk niks meer. We gaan dus maar door naar de volgende stop, een oeroude ding- en offerplaats, waarvan we de wetenswaardigheden terplaatse verteld zullen krijgen. Hier spelen we ook ons traditionele eierspel. Het is immers Ooster!
Daarna doen we een aantal oeroude putten die uit de heidense tijd stammen aan, in en rond Heiloo. Uiteraard gaan we er net als vorig jaar, naar goed gebruik, ook weer eentje versieren en onder eerbiedig zwijgen water putten! De put waar we uit putten geeft volgens de Kennemers heilzaam water.
Voor wie zin heeft, gaan we op het eind van de dag nog lekker uit eten (rond de 20 euro kun je er een hoofdgerecht nuttigen).
Onze Ooster Kennemerland- en Zaanstreek tour, is een tour met de auto. Heb je geen auto en wil je wel mee, zorg dan dat je een chauffeur vindt. Chauffeurs kunnen onder dit bericht ook zetten of ze mensen mee willen nemen. De plekken die we aandoen liggen steeds ongeveer op 20 minuten afstand van elkaar. Terplekke krijgen alle chauffeurs de adressen door van de verschillende stop-plekken.
Swesaz vraagt geen kosten voor deelname. Wel dient iedereen op het startpunt zelf voor de koffie met duivekater te betalen en ook het eten op het einde is natuurlijk voor eigen rekening.
Wat betreft het versieren van de put dan. We willen een ieder vragen om zelf wat mee te nemen om de bron mee te versieren. We denken hierbij aan natuurlijke, vrolijke elementen als takken met groen, bloemen, beschilderde eieren, etc. De put laten we een dag en nacht versierd, de volgende dag zorgen wij ervoor dat alles weer netjes wordt gemaakt en er geen eventueel nog onnatuurlijke zaken achterblijven.
Om elf uur verzamelen we bij restaurant Jongwijs te Westzaan.
Tussen halfzes en zes uur denken we ons te begeven naar een restauratie in de buurt van Heiloo. We hebben er eentje op het oog die we zullen reserveren, wanneer we weten hoeveel mensen er mee eten.
Graag horen we van je of we je om 11 uur treffen en of je de hele dag bij ons blijft tot en met het eten. Voor het eten moeten we zoals gezegd reserveren, maar ook voor de bakker is het belangrijk te weten met hoeveel we zijn.
Stuur ons alsjeblieft ook een mail of bericht als je graag mee wilt komen swesaz@outlook.com
Graag willen we je uitnodigen voor zaterdag 1 april! (geen grap). Dan zullen we samen Ooster vieren!
Net als met Winternachten maakt Swesaz op deze dag weer een dagtour. Dit keer gaan we naar Kennemerland en de Zaanstreek.
We beginnen de dag met koffie en Duivekaters in een 17de eeuwse bakkerij in Westzaan en krijgen daarbij uitleg van de uitbater over het pand en de typische broden. Duivekaters zijn oeroud en gelden als offerbrood!
Als we deze achter de kiezen hebben is het lunchtijd, maar hoeven we waarschijnlijk niks meer. We gaan dus maar door naar de volgende stop, een oeroude ding- en offerplaats, waarvan we de wetenswaardigheden terplaatse verteld zullen krijgen. Hier spelen we ook ons traditionele eierspel. Het is immers Ooster!
Daarna doen we een aantal oeroude putten die uit de heidense tijd stammen aan, in en rond Heiloo. Uiteraard gaan we er net als vorig jaar, naar goed gebruik, ook weer eentje versieren en onder eerbiedig zwijgen water putten! De put waar we uit putten geeft volgens de Kennemers heilzaam water.
Voor wie zin heeft, gaan we op het eind van de dag nog lekker uit eten (rond de 20 euro kun je er een hoofdgerecht nuttigen).
Onze Ooster Kennemerland- en Zaanstreek tour, is een tour met de auto. Heb je geen auto en wil je wel mee, zorg dan dat je een chauffeur vindt. Chauffeurs kunnen onder dit bericht ook zetten of ze mensen mee willen nemen. De plekken die we aandoen liggen steeds ongeveer op 20 minuten afstand van elkaar. Terplekke krijgen alle chauffeurs de adressen door van de verschillende stop-plekken.
Swesaz vraagt geen kosten voor deelname. Wel dient iedereen op het startpunt zelf voor de koffie met duivekater te betalen en ook het eten op het einde is natuurlijk voor eigen rekening.
Wat betreft het versieren van de put dan. We willen een ieder vragen om zelf wat mee te nemen om de bron mee te versieren. We denken hierbij aan natuurlijke, vrolijke elementen als takken met groen, bloemen, beschilderde eieren, etc. De put laten we een dag en nacht versierd, de volgende dag zorgen wij ervoor dat alles weer netjes wordt gemaakt en er geen eventueel nog onnatuurlijke zaken achterblijven.
Om elf uur verzamelen we bij restaurant Jongwijs te Westzaan.
Tussen halfzes en zes uur denken we ons te begeven naar een restauratie in de buurt van Heiloo. We hebben er eentje op het oog die we zullen reserveren, wanneer we weten hoeveel mensen er mee eten.
Graag horen we van je of we je om 11 uur treffen en of je de hele dag bij ons blijft tot en met het eten. Voor het eten moeten we zoals gezegd reserveren, maar ook voor de bakker is het belangrijk te weten met hoeveel we zijn.
Stuur ons alsjeblieft ook een mail of bericht als je graag mee wilt komen swesaz@outlook.com
Voorbije activiteiten
Swesaz Winterban 2023
Gisteravond heeft Swesaz weer de Winter verbrand. Hij fikte goed samen met het afgebondene van de Swesazzers en van velen die ons volgen via de sociale media die ons een bericht stuurden om iets voor hen af te binden op Winter. Winter stond tot het avondeten bij ons in de tuin, waar ook buurtgenoten nog de mogelijkheid namen iets af te binden. Zelfs na de verbranding kwamen er nog verzoeken tot afbinden binnen, daarop komen we onderaan dit bericht nog even terug.
Toen we gingen eten haalden we Winter binnen en aten en dronken wij voor een laatste maal met hem.
De dag begon als de eerste Heidense Huiskamer nieuwe stijl. De afgelopen jaren gingen we met twee huiskamergroepen door de heidense theorie heen en gingen we met hen het heidense jaar rond met al zijn vieringen. Waren wij het die de oude huiskamerbijeenkomsten voorbereidde, in de nieuwe stijl brengen Swesazzers zelf onderwerpen in die ze thuis voorbereid hebben die in de Heidense Huiskamer bestudeerd en besproken worden. De aftrap was voor Nardo. Hij bracht Gullveig op tafel.
Gullveigs verhaal is er eentje waar men zonder einde over kan doorpraten. Het is een verhaal van onbegrip dat het inzicht verhindert dat de twee groepen complementair zijn en verduistert het inzicht over het feit dat beide partijen een even grote rol spelen in het conflict. Op het moment dat de glans en het licht verdwijnt, volgt het toppunt van dit steeds onvriendelijker wordend onbegrip: het beschuldigen, steken en verbranden van Gullveig. Vanaf dan is ook Gullveig boos: het is oorlog. Een situatie van chaos ontstaat, waaruit een nieuwe situatie van vrede ontstaat. Onvermijdelijk.
Een winterverbranding rond 21 februari, wij doen het nu al weer jaren achtereen. Sint Pieter op 21 februari was voor Noordwest-Europa, wat voor de meer zuidelijke regionen die onder Romeinse invloed stonden 2 februari (Maria Lichtmis) was. Het was de dag waarop de pachten vervielen en waarop in vele plaatsen de pachtende boer en zijn personeel verhuisde, zijn oude stee verliet en een nieuwe betrok. Ook was het gebruik bij de Friezen op 21 februari “strou” te eten (pannenkoeken), gelijk we bij onze zuiderburen op 2 februari zien. Wij aten ook pannenkoeken gisteren.
Sint Pieter was de grote keerdag in de natuur. De winter wordt met Sint Pieter pas echt op zijn einde gedacht en de lente is nu echt aanstaande. De weiden gaan weer groenen, de wegen drogen, de ooi lamt, de koe kalft, de duif koert, de hennen leggen, de mens krijgt het weer naar hun zin.
Met Sint Pieter zien we ook vreugdevuren, vuren waarmee de winter verbrand wordt. Nog tot rond 1900 komen we de vuren tegen, maar daarna zien we ze één voor één verdwijnen. Het langst zijn ze ermee doorgegaan in Uden, op Wieringen, in Castricum, Bakkum en op Schiermonnikoog. In Noordfriesland komen we ze vandaag de dag nog wel tegen op Sylt en Amrum. Wij van Swesaz doen dat nog steeds.
Uit dichtbijere tijden en iets verder weg gelegen tijden, soms zelfs nog uit onze tijd, bereiken ons berichten over het zeulen met de gepersonifieerde winter. Men maakte een laatste feestelijke rondrit met hem of hield zelfs kroegentochten met hem alvorens hem naar de brandstapel te zeulen. We zien dat ook terugkomen als laatste onderdeel van de carnavalsviering.
Ze zijn er dus nog hier en daar, de vuren en soms ook gaat Winter, vaak verchristelijkt naar Teunis of Judas, nog het vuur in. De vuren hebben o.a. de benaming Sint Pieter Strandvuur.
Voor ons geen kroegentocht, maar wel zeulen met Winter en de fik erin:
Winter het is wel goed geweest zo, het is tijd om hem achter te laten. We zullen allemaal onze gedachten en emoties hebben gehad over de afgelopen maanden en zo ook wij. Dit moment van de Winter bannen, verbranden eigenlijk, was goed om nog heel even daarbij stil te staan maar ook om vanuit de transformerende kracht van vuur door te bewegen met het jaar naar de aanstondse lente toe. De zinnen zijn verzet, de blik is vooruit, met vertrouwen en levenskracht stappen we het nieuwe seizoen tegemoet.
Mocht je ook op deze, op onze voorouders bekende wijze, afscheid willen nemen van de Winter, dan kan je natuurlijk zelf ook een (kleine) pop maken en deze verbranden. De pop, van bijvoorbeeld takken, stro, oude kleding, wordt dan de gepersonifieerde Winter. Door hem te verbranden kan je datgene wat je vanuit de Winter niet mee wil nemen het nieuwe seizoen in, achter je laten.
Gisteravond heeft Swesaz weer de Winter verbrand. Hij fikte goed samen met het afgebondene van de Swesazzers en van velen die ons volgen via de sociale media die ons een bericht stuurden om iets voor hen af te binden op Winter. Winter stond tot het avondeten bij ons in de tuin, waar ook buurtgenoten nog de mogelijkheid namen iets af te binden. Zelfs na de verbranding kwamen er nog verzoeken tot afbinden binnen, daarop komen we onderaan dit bericht nog even terug.
Toen we gingen eten haalden we Winter binnen en aten en dronken wij voor een laatste maal met hem.
De dag begon als de eerste Heidense Huiskamer nieuwe stijl. De afgelopen jaren gingen we met twee huiskamergroepen door de heidense theorie heen en gingen we met hen het heidense jaar rond met al zijn vieringen. Waren wij het die de oude huiskamerbijeenkomsten voorbereidde, in de nieuwe stijl brengen Swesazzers zelf onderwerpen in die ze thuis voorbereid hebben die in de Heidense Huiskamer bestudeerd en besproken worden. De aftrap was voor Nardo. Hij bracht Gullveig op tafel.
Gullveigs verhaal is er eentje waar men zonder einde over kan doorpraten. Het is een verhaal van onbegrip dat het inzicht verhindert dat de twee groepen complementair zijn en verduistert het inzicht over het feit dat beide partijen een even grote rol spelen in het conflict. Op het moment dat de glans en het licht verdwijnt, volgt het toppunt van dit steeds onvriendelijker wordend onbegrip: het beschuldigen, steken en verbranden van Gullveig. Vanaf dan is ook Gullveig boos: het is oorlog. Een situatie van chaos ontstaat, waaruit een nieuwe situatie van vrede ontstaat. Onvermijdelijk.
Een winterverbranding rond 21 februari, wij doen het nu al weer jaren achtereen. Sint Pieter op 21 februari was voor Noordwest-Europa, wat voor de meer zuidelijke regionen die onder Romeinse invloed stonden 2 februari (Maria Lichtmis) was. Het was de dag waarop de pachten vervielen en waarop in vele plaatsen de pachtende boer en zijn personeel verhuisde, zijn oude stee verliet en een nieuwe betrok. Ook was het gebruik bij de Friezen op 21 februari “strou” te eten (pannenkoeken), gelijk we bij onze zuiderburen op 2 februari zien. Wij aten ook pannenkoeken gisteren.
Sint Pieter was de grote keerdag in de natuur. De winter wordt met Sint Pieter pas echt op zijn einde gedacht en de lente is nu echt aanstaande. De weiden gaan weer groenen, de wegen drogen, de ooi lamt, de koe kalft, de duif koert, de hennen leggen, de mens krijgt het weer naar hun zin.
Met Sint Pieter zien we ook vreugdevuren, vuren waarmee de winter verbrand wordt. Nog tot rond 1900 komen we de vuren tegen, maar daarna zien we ze één voor één verdwijnen. Het langst zijn ze ermee doorgegaan in Uden, op Wieringen, in Castricum, Bakkum en op Schiermonnikoog. In Noordfriesland komen we ze vandaag de dag nog wel tegen op Sylt en Amrum. Wij van Swesaz doen dat nog steeds.
Uit dichtbijere tijden en iets verder weg gelegen tijden, soms zelfs nog uit onze tijd, bereiken ons berichten over het zeulen met de gepersonifieerde winter. Men maakte een laatste feestelijke rondrit met hem of hield zelfs kroegentochten met hem alvorens hem naar de brandstapel te zeulen. We zien dat ook terugkomen als laatste onderdeel van de carnavalsviering.
Ze zijn er dus nog hier en daar, de vuren en soms ook gaat Winter, vaak verchristelijkt naar Teunis of Judas, nog het vuur in. De vuren hebben o.a. de benaming Sint Pieter Strandvuur.
Voor ons geen kroegentocht, maar wel zeulen met Winter en de fik erin:
Winter het is wel goed geweest zo, het is tijd om hem achter te laten. We zullen allemaal onze gedachten en emoties hebben gehad over de afgelopen maanden en zo ook wij. Dit moment van de Winter bannen, verbranden eigenlijk, was goed om nog heel even daarbij stil te staan maar ook om vanuit de transformerende kracht van vuur door te bewegen met het jaar naar de aanstondse lente toe. De zinnen zijn verzet, de blik is vooruit, met vertrouwen en levenskracht stappen we het nieuwe seizoen tegemoet.
Mocht je ook op deze, op onze voorouders bekende wijze, afscheid willen nemen van de Winter, dan kan je natuurlijk zelf ook een (kleine) pop maken en deze verbranden. De pop, van bijvoorbeeld takken, stro, oude kleding, wordt dan de gepersonifieerde Winter. Door hem te verbranden kan je datgene wat je vanuit de Winter niet mee wil nemen het nieuwe seizoen in, achter je laten.
Verslagje Midwinterweekeinde 2023
Swesaz is weer terug van een prachtig, gezellig en zinvol weekend in een winters Drenthe. Het zinvolle bestond er uit dat we ons ten diepste lieten roeren door een tal van rituelen waarvan de meesten terugreiken tot het mythische oerbegin waarin de goden de midgaard schiepen.
Handelingen van de goden herhaalden we in het diepst van de winter. Handelingen die de kosmos versterken zodat die er weer een jaar tegen kan. De zon moedigden we aan zich te bevrijden uit het zuiden waar zij gevangen zit. Vrede moet zijn, dat is de goddelijke orde, als we weer een nieuwe jaarronde ingaan. Vrede op aarde is niet christelijk, maar oeroud. Mensen, goden en voorouders, stonden samen voor dát doel dit weekend.
We gebruikten samen de offermaaltijd. Maar ook zijn we dit jaar niet vergeten een pro-actieve benadering te hanteren jegens de koude zielen, de geesten van doden die bij leven en dood niet verzoeningsgezind zijn geweest en buiten de boot vielen. Zij kunnen een gevaar voor de goddelijke orde en dus ons mensen zijn, vooral in deze kritiekste donkerste tijd. De mannen maakten daarom weer hun gevaarlijke achter de linies naar hun marker de soenstoak.
De vrouwen bleven achter in de Joelhof om daar magisch-sympatische handelingen te bezigen. Wij bleven in onze traditionele plaats van invloed, binnen. We sponnen draden die als een brug verbinding met de voorouders en liminale sferen mochten leggen. Tegelijkertijd, en nog voor de mannen terug waren, gingen al onze tollen neer, want gaan wij de joeltijd in, dan moet het spinnen gestaakt worden zegt immers ons de traditie.
Diepreligieuze handelingen en groot vertier en jolijt gaan elkaar echt niet uit de weg. Heerlijk hebben we samen gegeten en gedronken, we hebben elkaar verhalen verteld en we lieten ons beprevelen om zo een tipje van de sluier van ons persoonlijk lot te weten te komen. Het was een geweldig weekend waarin een heerlijke fijne saamhorigheid de boventoon voerde. Zo wil Swesaz graag zijn en dat betekent Swesaz ook.
En nu zijn we weer thuis, enkele dagen voor de zonnewende en hebben we nog veel feestdagen voor de boeg met veel lichtjes in het donker en lekker eten en samenzijn. Swesaz wenst iedereen een heel mooie joeltijd! Veel vrede wensen wie iedereen ook, dat is goddelijke orde.
Swesaz is weer terug van een prachtig, gezellig en zinvol weekend in een winters Drenthe. Het zinvolle bestond er uit dat we ons ten diepste lieten roeren door een tal van rituelen waarvan de meesten terugreiken tot het mythische oerbegin waarin de goden de midgaard schiepen.
Handelingen van de goden herhaalden we in het diepst van de winter. Handelingen die de kosmos versterken zodat die er weer een jaar tegen kan. De zon moedigden we aan zich te bevrijden uit het zuiden waar zij gevangen zit. Vrede moet zijn, dat is de goddelijke orde, als we weer een nieuwe jaarronde ingaan. Vrede op aarde is niet christelijk, maar oeroud. Mensen, goden en voorouders, stonden samen voor dát doel dit weekend.
We gebruikten samen de offermaaltijd. Maar ook zijn we dit jaar niet vergeten een pro-actieve benadering te hanteren jegens de koude zielen, de geesten van doden die bij leven en dood niet verzoeningsgezind zijn geweest en buiten de boot vielen. Zij kunnen een gevaar voor de goddelijke orde en dus ons mensen zijn, vooral in deze kritiekste donkerste tijd. De mannen maakten daarom weer hun gevaarlijke achter de linies naar hun marker de soenstoak.
De vrouwen bleven achter in de Joelhof om daar magisch-sympatische handelingen te bezigen. Wij bleven in onze traditionele plaats van invloed, binnen. We sponnen draden die als een brug verbinding met de voorouders en liminale sferen mochten leggen. Tegelijkertijd, en nog voor de mannen terug waren, gingen al onze tollen neer, want gaan wij de joeltijd in, dan moet het spinnen gestaakt worden zegt immers ons de traditie.
Diepreligieuze handelingen en groot vertier en jolijt gaan elkaar echt niet uit de weg. Heerlijk hebben we samen gegeten en gedronken, we hebben elkaar verhalen verteld en we lieten ons beprevelen om zo een tipje van de sluier van ons persoonlijk lot te weten te komen. Het was een geweldig weekend waarin een heerlijke fijne saamhorigheid de boventoon voerde. Zo wil Swesaz graag zijn en dat betekent Swesaz ook.
En nu zijn we weer thuis, enkele dagen voor de zonnewende en hebben we nog veel feestdagen voor de boeg met veel lichtjes in het donker en lekker eten en samenzijn. Swesaz wenst iedereen een heel mooie joeltijd! Veel vrede wensen wie iedereen ook, dat is goddelijke orde.
|
|
29 oktober 2022 - Winternachtentour Brabant - Verzamelen 11:00 Rosmalen
We gaan de wintertijd in. Het wordt weer steeds eerder donker en wij mensen maken de beweging van buiten naar binnen. Zowel letterlijk, als zinnebeeldig in onszelf. De tijd van regeneratie en van verstilling breekt aan. In het laatste weekend van oktober gaat de klok ook nog eens een uur terug, vanaf dan merken we het nog veel meer. We zijn dan in de tijd beland waarin de christenen allerzielen en allerheiligen vieren, de paganisten vieren hetzelfde en noemen het Samhain of Halloween.
Maar wat doen de heidenen?
Uit onze gebieden is het offerfeest ter ere van Godin Tanfana bekend dat eind oktober plaatsvond, ongeveer tegelijk met de heiligendag van Sinte Cunera (28 oktober). In Noord-Germaanse bronnen wordt dit feest aan het begin van de winter 'Winternachten' genoemd. Voor de heidense Angelsaksen noemt Beda het feest 'Winterfilleth' op eind oktober.
Op de dag waarop de klok een uur verzet wordt, maakt Swesaz een uitje waarbij we langs een aantal interessante archeologische monumenten gaan.
Ook zullen we samen op deze dag in rituele setting, op gepaste wijze stilstaan bij de seizoenovergang, waarbij we zowel mede als paardenvlees zullen nuttigen. U bent gewaarschuwd!
We starten onze dag met koffie om 11 uur in https://hofeyghentijds.nl/ te Rosmalen waarbij in de buurt zich ook ons eerste te bezoeken monument bevindt, een oude linde markeert de plek. Axnot ons zal ons het verhaal daarbij vertellen.
Van daaruit zakken we verder af naar beneden. In Hoogeloon vertelt Axnot over de Witvrouwberg en zijn oeroude oorsprong. In Hoogeloon bezoeken we ook nog de Zwartenberg, ooit de hoogste grafheuvel van Nederland, nu nog altijd een flinkerd, ook al is hij ingezakt.
Zes kilometer van Hoogeloon liggen de grafheuvels van Toterfout/Halfmijl. Hier is het de beurt aan Kevin Kentie om te vertellen wat hij van deze plek weet.
Hier zullen we ook op rituele wijze de dag afsluiten.
Het zal tegen vier uur zijn dat we van daaruit weer allen ons eigen weegs gaan.
Een ieder is van harte welkom om deze dag met ons mee te beleven. Neem zelf een lunchpakketje mee.
Hou het weer in de gaten om te bedenken wat voor kleding je aan doet.
De reisleiders/gidsen/ritueelleiders hoeven niet te leven van het gidsen/voorgaan, maar een vrijwillige bijdrage mag natuurlijk, wat altijd welbesteed is aan het investeren in nieuwe boekenkennis. Aan het eind van de dag is er gelegenheid de bijdrage anoniem te geven.
We gaan de wintertijd in. Het wordt weer steeds eerder donker en wij mensen maken de beweging van buiten naar binnen. Zowel letterlijk, als zinnebeeldig in onszelf. De tijd van regeneratie en van verstilling breekt aan. In het laatste weekend van oktober gaat de klok ook nog eens een uur terug, vanaf dan merken we het nog veel meer. We zijn dan in de tijd beland waarin de christenen allerzielen en allerheiligen vieren, de paganisten vieren hetzelfde en noemen het Samhain of Halloween.
Maar wat doen de heidenen?
Uit onze gebieden is het offerfeest ter ere van Godin Tanfana bekend dat eind oktober plaatsvond, ongeveer tegelijk met de heiligendag van Sinte Cunera (28 oktober). In Noord-Germaanse bronnen wordt dit feest aan het begin van de winter 'Winternachten' genoemd. Voor de heidense Angelsaksen noemt Beda het feest 'Winterfilleth' op eind oktober.
Op de dag waarop de klok een uur verzet wordt, maakt Swesaz een uitje waarbij we langs een aantal interessante archeologische monumenten gaan.
Ook zullen we samen op deze dag in rituele setting, op gepaste wijze stilstaan bij de seizoenovergang, waarbij we zowel mede als paardenvlees zullen nuttigen. U bent gewaarschuwd!
We starten onze dag met koffie om 11 uur in https://hofeyghentijds.nl/ te Rosmalen waarbij in de buurt zich ook ons eerste te bezoeken monument bevindt, een oude linde markeert de plek. Axnot ons zal ons het verhaal daarbij vertellen.
Van daaruit zakken we verder af naar beneden. In Hoogeloon vertelt Axnot over de Witvrouwberg en zijn oeroude oorsprong. In Hoogeloon bezoeken we ook nog de Zwartenberg, ooit de hoogste grafheuvel van Nederland, nu nog altijd een flinkerd, ook al is hij ingezakt.
Zes kilometer van Hoogeloon liggen de grafheuvels van Toterfout/Halfmijl. Hier is het de beurt aan Kevin Kentie om te vertellen wat hij van deze plek weet.
Hier zullen we ook op rituele wijze de dag afsluiten.
Het zal tegen vier uur zijn dat we van daaruit weer allen ons eigen weegs gaan.
Een ieder is van harte welkom om deze dag met ons mee te beleven. Neem zelf een lunchpakketje mee.
Hou het weer in de gaten om te bedenken wat voor kleding je aan doet.
De reisleiders/gidsen/ritueelleiders hoeven niet te leven van het gidsen/voorgaan, maar een vrijwillige bijdrage mag natuurlijk, wat altijd welbesteed is aan het investeren in nieuwe boekenkennis. Aan het eind van de dag is er gelegenheid de bijdrage anoniem te geven.
|
|
|
Verslag Midzomerweekeinde 2022
Swesaz is weer thuis na een geweldig midzomerfeest waaraan alles klopte: het weer dat uiteindelijk prima midzomers was terwijl het aanvankelijk bar en boos werd voorgesteld, de samenwerking tussen de mensen, voorouders, landgeest en goden op het prachtige groenrijke landgoed.
Op vrijdagmiddag was het gelijk gezellig door het weerzien van elkaar. De tenten werden opgezet, lange tafels werden opgesteld, er werd gekookt en de meie werd opgetooid. Na een heerlijke gezamenlijke maaltijd werd het cultusveld binnen de hazelheining geheiligd en daarin werd de boom (meie) opgesteld met alle ceremonieel en rituaal dat daarbij hoort. Vier kinderen waren daarbij de dwergen die de vier windstreken stutten en drie vrouwen als nornen voorgesteld beleemden de meie. En zo waren we de avond te voren klaar voor de volgende dag en konden we lekker vast een vuurtje bouwen en ons daar met zijn allen omheen vlijen, wat een toppunt van gezelligheid was. We wilden het vrijdagavond niet te laat maken omdat de zaterdag zo lang is maar dat is niet helemaal gelukt.
Zaterdagochtend na het ontbijt was de bomen- en kruiden wandeling. De traditie vertelt dat het midzomervuur uit 9 verschillende boomsoorten moet bestaan en wij kiezen steeds die 9 bomen die in de heidense tradities het hoogste heilig zijn. Traditie is ook het maken van een kruidenwis van 9 heilige midzomerkruiden. Negen kruiden ook moeten in het vuur. Men spreekt van een onheilverkwijnende werking van de kruiden die met midzomer verbrand worden in de gloed van het midzomervuur.
Tijdens de wandeling over het landgoed vergrootten we onze kennis van bomen en kruiden en zochten we de paar bomen en kruiden die nog misten, want te voren waren ze verdeeld en men had ze goeddeels al van huis meegenomen. De vrouwen maakten mooie midzomertooien wat zorgde voor een feestelijk aangezicht.
Bij terugkomst om elf uur was er koffie met taart. Verschillende mensen hadden wat gebakken of meegenomen. De hoogste zonnestand van de dag kwam nu met rasse schreden dichterbij.
Even na het middaguur betraden we het cultusveld opnieuw. Er werd een lintendans uitgevoerd onder begeleiding van ons heidense orkest. We maakten lol op ons cultusveld zoals de Asen met Balder op het ding deden in de mythe van Balders dood, die ook voorgedragen werd en onze verdere handelingen waren daar ook naar. Net als Balder op het hoogtepunt van zijn leven stierf mag ook de zon en de vegetatie niet verder groeien, niet verder stijgen aan het firmament. De haan als symbool voor de groeikracht werd naar beneden geknuppeld door Nardo, gelijk Höd die dat doet in de mythe van Balder’s dood. Nardo werd gekroond als koning van het midzomerfeest.
Na de lunch verdeelden we ons in groepen, want er was nog veel werk aan de winkel voor de avond vol feestelijkheden kon beginnen. De offermand werd mooi gemaakt en de offers werden daarin verzameld. Een groepje mannen bouwde een enorme brandstapel. Het cultusveld werd verfraaid met fakkels. Er werden nog wat boodschappen gedaan en men begon vast met de voorbereiden voor het avondeten. Erg leuk was het ook het samen oefenen van het maken van noodvuur, een heilshandeling die eeuwenlang verboden is geweest door de kerk. Door het midzomervuur te ontsteken met noodvuur maak je het vuur nog heiliger.
Toen alles klaar was kregen we een ware feestmaaltijd voorgezet. De vrouwen hadden in de keuken hun best gedaan op verschillende salades en andere lekkere dingen en buiten maakten de mannen de barbecues aan en daarbij ontpopten enkele mannen zich als ware barbecue-professionals. Het was heerlijk samen te eten aan lange tafels in het groen onder de warme avondzon. Het was als om in te blijven.
Op het moment dat de schemering inzette betraden we ten derde male het cultusveld, maar nu door een poort van fakkels en niet eerder dan dat we ingerookt waren door onze voorgangster met het oog op de verwijdering van de hazelheining rond het cultusveld voordat de fik in de brandstapel ging. De offermand werd in het vuuraltaar geplaatst, net als de 9 kruiden en de 9 bomen, die allen even kort in de belangstelling werden gezet door nog even hun belangrijkste kenmerken uit de lore van het volk te benoemen. Het tweede deel van de mythe van Balder waarin hij wordt gecremeerd werd voorgedragen. Bij ons ging parallel daaraan de gouden haan ook op de brandstapel.
Nadat het geheel van handelingen bekrachtigd was middels een gezamenlijke heildronk, het cultusveld van zijn hazelheining was ontdaan en iedereen een tiental meters naar achteren was gestapt, ontstak Koning Nardo het midzomervuur dat zo enorm was dat het uren duurde voor men er in de buurt kon komen. Pas diep in de nacht kon men het traditionele vuurspringen aanvangen.
Het was een geweldig feestweekend, wij danken iedereen die een bijdrage geleverd heeft om dit feest tot stand te brengen. Geen schakel mocht ontbreken, of juist wel, dat bepaalde het lot en daardoor werd het zo.
Wij hersenstormen intussen alweer over activiteiten op aankomende scharniermomenten, maar dit feest mag nog lekker een tijdje in onze gedachten blijven gonzen.
Swesaz is weer thuis na een geweldig midzomerfeest waaraan alles klopte: het weer dat uiteindelijk prima midzomers was terwijl het aanvankelijk bar en boos werd voorgesteld, de samenwerking tussen de mensen, voorouders, landgeest en goden op het prachtige groenrijke landgoed.
Op vrijdagmiddag was het gelijk gezellig door het weerzien van elkaar. De tenten werden opgezet, lange tafels werden opgesteld, er werd gekookt en de meie werd opgetooid. Na een heerlijke gezamenlijke maaltijd werd het cultusveld binnen de hazelheining geheiligd en daarin werd de boom (meie) opgesteld met alle ceremonieel en rituaal dat daarbij hoort. Vier kinderen waren daarbij de dwergen die de vier windstreken stutten en drie vrouwen als nornen voorgesteld beleemden de meie. En zo waren we de avond te voren klaar voor de volgende dag en konden we lekker vast een vuurtje bouwen en ons daar met zijn allen omheen vlijen, wat een toppunt van gezelligheid was. We wilden het vrijdagavond niet te laat maken omdat de zaterdag zo lang is maar dat is niet helemaal gelukt.
Zaterdagochtend na het ontbijt was de bomen- en kruiden wandeling. De traditie vertelt dat het midzomervuur uit 9 verschillende boomsoorten moet bestaan en wij kiezen steeds die 9 bomen die in de heidense tradities het hoogste heilig zijn. Traditie is ook het maken van een kruidenwis van 9 heilige midzomerkruiden. Negen kruiden ook moeten in het vuur. Men spreekt van een onheilverkwijnende werking van de kruiden die met midzomer verbrand worden in de gloed van het midzomervuur.
Tijdens de wandeling over het landgoed vergrootten we onze kennis van bomen en kruiden en zochten we de paar bomen en kruiden die nog misten, want te voren waren ze verdeeld en men had ze goeddeels al van huis meegenomen. De vrouwen maakten mooie midzomertooien wat zorgde voor een feestelijk aangezicht.
Bij terugkomst om elf uur was er koffie met taart. Verschillende mensen hadden wat gebakken of meegenomen. De hoogste zonnestand van de dag kwam nu met rasse schreden dichterbij.
Even na het middaguur betraden we het cultusveld opnieuw. Er werd een lintendans uitgevoerd onder begeleiding van ons heidense orkest. We maakten lol op ons cultusveld zoals de Asen met Balder op het ding deden in de mythe van Balders dood, die ook voorgedragen werd en onze verdere handelingen waren daar ook naar. Net als Balder op het hoogtepunt van zijn leven stierf mag ook de zon en de vegetatie niet verder groeien, niet verder stijgen aan het firmament. De haan als symbool voor de groeikracht werd naar beneden geknuppeld door Nardo, gelijk Höd die dat doet in de mythe van Balder’s dood. Nardo werd gekroond als koning van het midzomerfeest.
Na de lunch verdeelden we ons in groepen, want er was nog veel werk aan de winkel voor de avond vol feestelijkheden kon beginnen. De offermand werd mooi gemaakt en de offers werden daarin verzameld. Een groepje mannen bouwde een enorme brandstapel. Het cultusveld werd verfraaid met fakkels. Er werden nog wat boodschappen gedaan en men begon vast met de voorbereiden voor het avondeten. Erg leuk was het ook het samen oefenen van het maken van noodvuur, een heilshandeling die eeuwenlang verboden is geweest door de kerk. Door het midzomervuur te ontsteken met noodvuur maak je het vuur nog heiliger.
Toen alles klaar was kregen we een ware feestmaaltijd voorgezet. De vrouwen hadden in de keuken hun best gedaan op verschillende salades en andere lekkere dingen en buiten maakten de mannen de barbecues aan en daarbij ontpopten enkele mannen zich als ware barbecue-professionals. Het was heerlijk samen te eten aan lange tafels in het groen onder de warme avondzon. Het was als om in te blijven.
Op het moment dat de schemering inzette betraden we ten derde male het cultusveld, maar nu door een poort van fakkels en niet eerder dan dat we ingerookt waren door onze voorgangster met het oog op de verwijdering van de hazelheining rond het cultusveld voordat de fik in de brandstapel ging. De offermand werd in het vuuraltaar geplaatst, net als de 9 kruiden en de 9 bomen, die allen even kort in de belangstelling werden gezet door nog even hun belangrijkste kenmerken uit de lore van het volk te benoemen. Het tweede deel van de mythe van Balder waarin hij wordt gecremeerd werd voorgedragen. Bij ons ging parallel daaraan de gouden haan ook op de brandstapel.
Nadat het geheel van handelingen bekrachtigd was middels een gezamenlijke heildronk, het cultusveld van zijn hazelheining was ontdaan en iedereen een tiental meters naar achteren was gestapt, ontstak Koning Nardo het midzomervuur dat zo enorm was dat het uren duurde voor men er in de buurt kon komen. Pas diep in de nacht kon men het traditionele vuurspringen aanvangen.
Het was een geweldig feestweekend, wij danken iedereen die een bijdrage geleverd heeft om dit feest tot stand te brengen. Geen schakel mocht ontbreken, of juist wel, dat bepaalde het lot en daardoor werd het zo.
Wij hersenstormen intussen alweer over activiteiten op aankomende scharniermomenten, maar dit feest mag nog lekker een tijdje in onze gedachten blijven gonzen.
|
|
|
‘Oosterbronnen’, op bezoek bij een oeroude bron
Zaterdag 16 april 2022, Geijsteren
Gehuld in kleur en geur, in een zorgvuldig en liefdevol samengesteld lentekleed, stond de eeuwenoude put in Geijsteren mooi te stralen afgelopen weekend.
Een intiem samenzijn met het verfrissende water uit de oude put, dat we zwijgend één voor één konden putten.
Heilawâc; het water dat volgens specifieke voorschriften wordt geput en heil, verfrissing, zuivering en zegen brengt voor een nieuwe cyclus van groei en bloei.
Met een heerlijke groep bekende Swesazzers alsook een aantal nieuwe gezichten maakten we een gezellige en informatieve wandeling in een schitterende omgeving op de grens van Noord-Brabant en Limburg, waar we plekken bezochten die in deze omgeving van belang waren en zijn in het volksgeloof maar ook een paar bijzondere wereldse trekpleisters.
Zo stopten we o.a. bij st. Anna, de moedergodin uit het christendom die helemaal niet in de bijbel genoemd wordt, bij de ruïne van een oud kasteel, en bij twee door water aangedreven molens.
Verzegeld door de veelbelovende vriendelijke lentezon, eekhoorntjes, een raaf en een haas, hadden we wederom een dag waaraan we ons heidens hart in de komende tijd zeker kunnen laven en die geen van ons had willen missen.
(Dus als we nog eens zoiets aankondigen, zorg er dan gewoon voor dat je erbij bent )
Zaterdag 16 april 2022, Geijsteren
Gehuld in kleur en geur, in een zorgvuldig en liefdevol samengesteld lentekleed, stond de eeuwenoude put in Geijsteren mooi te stralen afgelopen weekend.
Een intiem samenzijn met het verfrissende water uit de oude put, dat we zwijgend één voor één konden putten.
Heilawâc; het water dat volgens specifieke voorschriften wordt geput en heil, verfrissing, zuivering en zegen brengt voor een nieuwe cyclus van groei en bloei.
Met een heerlijke groep bekende Swesazzers alsook een aantal nieuwe gezichten maakten we een gezellige en informatieve wandeling in een schitterende omgeving op de grens van Noord-Brabant en Limburg, waar we plekken bezochten die in deze omgeving van belang waren en zijn in het volksgeloof maar ook een paar bijzondere wereldse trekpleisters.
Zo stopten we o.a. bij st. Anna, de moedergodin uit het christendom die helemaal niet in de bijbel genoemd wordt, bij de ruïne van een oud kasteel, en bij twee door water aangedreven molens.
Verzegeld door de veelbelovende vriendelijke lentezon, eekhoorntjes, een raaf en een haas, hadden we wederom een dag waaraan we ons heidens hart in de komende tijd zeker kunnen laven en die geen van ons had willen missen.
(Dus als we nog eens zoiets aankondigen, zorg er dan gewoon voor dat je erbij bent )
Winternachten-Cunura-Fakkeltocht, 31 oktober 2021 - helaas is wegens weersomstandigheden dit samenzijn geannuleerd
Swesaz stapt op 31 oktober de donkere tijd van het jaar in. En we maken daarvan een belevenis zodat de seizoenovergang ons ten diepste kan roeren en hij niet geruisloos aan ons voorbij gaat. We doen dit aan de hand van Cunera en Heimdal wiens verhaal we zullen vertellen en middels een ritueel op het Cuneraheuveltje.
Cunera; legende, heilige of Godin?
Net buiten het centrum van Rhenen ligt het Cuneraheuveltje, naar men zegt de grafheuvel van een jonge vrouw die Cunera heette, voor haar opgeworpen door de Friese koning Redbad.
Heimo; koning, reus of god?
Hoog boven Rhenen uit torent de Heimenberg. Boven op de Heimenberg ligt een mysterieuze oeroude walburg. Volgens overleveringen woont of woonde hier de eveneens zeer mysterieuze Heimo.
De christenen vieren allerzielen en allerheiligen, de paganisten vieren Samhain of Halloween. En de heidenen?
Uit onze gebieden is het offerfeest ter ere van Godin Tanfana bekend dat eind oktober plaatsvond, ongeveer tegelijk met de heiligendag van Sinte Cunera. In Noord-Germaanse bronnen wordt dit feest aan het begin van de winter 'Winternachten' genoemd. Voor de heidense Angelsaksen noemt Beda het feest rond de volle maan in oktober dat we wellicht met hiermee in verband kunnen brengen 'Winterfilleth'.
Swesaz neemt je, juist op 31 oktober, mee naar het Rhenen van Cunera en Heimo. 28 oktober is de dag van Sinte Cunera. Rond deze datum verzetten we ook altijd de klok en gaan we de wintertijd in. Volgens de legende stortte Hillegonda de tegenstreefster van Cunera zich op 31 oktober van de Heimenberg.
Met Cunera wiens sterfdag op het einde van oktober valt, maar wiens heiligendag samen viel met midzomer maken we de beweging van buiten naar binnen. Zowel letterlijk als zinnebeeldig in onszelf. De tijd van regeneratie en van verstilling breekt aan.
verzamelen-start-einde
We verzamelen om halfvijf op de parkeerplaats die tien minuten lopen verwijderd is van walburg van Heimo. Als we daar aangekomen zijn zullen we onze fakkels ontsteken en lopen we door het bos en langs de Rijn naar de grafheuvel van Cunera.
Eenmaal aangekomen op het heuveltje, na een wandeling van ongeveer 1,5 uur, zullen we op rituele wijze stilstaan bij Winternachten en de Holden vragen om met ons mee te trekken de donkerte in.
Daarna maken we symbolisch onze fakkels uit.
Praktische zaken
Eenieder dient voor zijn eigen fakkel(s) of ander soortig branden licht (bijvoorbeeld een lampion) om mee te lopen te zorgen. Denk er aan dat je vlam lang genoeg brandt of dat je er wellicht 2 nodig hebt.
Als je naar de tijd van dit samenzijn kijkt, zal je zien dat het rond 'etenstijd' valt. Om ons niet te veel op te houden, willen we je vragen om vooraf al lekker te eten en voor tijdens de wandeling iets mee te nemen dat je uit het vuistje kunt eten.
Na afloop van het ritueel op het heuveltje van Cunera is het nog een flink stuk teruglopen naar de auto's. Om die reden lijkt het ons een goed plan om chauffeurs van te voren de auto's te laten verdelen zodat we met de auto naar de andere auto's terug kunnen rijden.
Het is ieders eigen verantwoordelijkheid dit zelf af te spreken. Spreek als chauffeur met een andere chauffeur af wie de auto waar neer zet, bij het begin of bij het einde. De ene op de parkeerplaats aan de Grebbeweg zoals vermeld in het evenement, de andere op de parkeerplaats bij het Cuneraheuveltje (hou daarvoor Cuneralaan 30, 3911 AC Rhenen aan).
https://fb.me/e/1gGJaYgDx
Swesaz stapt op 31 oktober de donkere tijd van het jaar in. En we maken daarvan een belevenis zodat de seizoenovergang ons ten diepste kan roeren en hij niet geruisloos aan ons voorbij gaat. We doen dit aan de hand van Cunera en Heimdal wiens verhaal we zullen vertellen en middels een ritueel op het Cuneraheuveltje.
Cunera; legende, heilige of Godin?
Net buiten het centrum van Rhenen ligt het Cuneraheuveltje, naar men zegt de grafheuvel van een jonge vrouw die Cunera heette, voor haar opgeworpen door de Friese koning Redbad.
Heimo; koning, reus of god?
Hoog boven Rhenen uit torent de Heimenberg. Boven op de Heimenberg ligt een mysterieuze oeroude walburg. Volgens overleveringen woont of woonde hier de eveneens zeer mysterieuze Heimo.
De christenen vieren allerzielen en allerheiligen, de paganisten vieren Samhain of Halloween. En de heidenen?
Uit onze gebieden is het offerfeest ter ere van Godin Tanfana bekend dat eind oktober plaatsvond, ongeveer tegelijk met de heiligendag van Sinte Cunera. In Noord-Germaanse bronnen wordt dit feest aan het begin van de winter 'Winternachten' genoemd. Voor de heidense Angelsaksen noemt Beda het feest rond de volle maan in oktober dat we wellicht met hiermee in verband kunnen brengen 'Winterfilleth'.
Swesaz neemt je, juist op 31 oktober, mee naar het Rhenen van Cunera en Heimo. 28 oktober is de dag van Sinte Cunera. Rond deze datum verzetten we ook altijd de klok en gaan we de wintertijd in. Volgens de legende stortte Hillegonda de tegenstreefster van Cunera zich op 31 oktober van de Heimenberg.
Met Cunera wiens sterfdag op het einde van oktober valt, maar wiens heiligendag samen viel met midzomer maken we de beweging van buiten naar binnen. Zowel letterlijk als zinnebeeldig in onszelf. De tijd van regeneratie en van verstilling breekt aan.
verzamelen-start-einde
We verzamelen om halfvijf op de parkeerplaats die tien minuten lopen verwijderd is van walburg van Heimo. Als we daar aangekomen zijn zullen we onze fakkels ontsteken en lopen we door het bos en langs de Rijn naar de grafheuvel van Cunera.
Eenmaal aangekomen op het heuveltje, na een wandeling van ongeveer 1,5 uur, zullen we op rituele wijze stilstaan bij Winternachten en de Holden vragen om met ons mee te trekken de donkerte in.
Daarna maken we symbolisch onze fakkels uit.
Praktische zaken
Eenieder dient voor zijn eigen fakkel(s) of ander soortig branden licht (bijvoorbeeld een lampion) om mee te lopen te zorgen. Denk er aan dat je vlam lang genoeg brandt of dat je er wellicht 2 nodig hebt.
Als je naar de tijd van dit samenzijn kijkt, zal je zien dat het rond 'etenstijd' valt. Om ons niet te veel op te houden, willen we je vragen om vooraf al lekker te eten en voor tijdens de wandeling iets mee te nemen dat je uit het vuistje kunt eten.
Na afloop van het ritueel op het heuveltje van Cunera is het nog een flink stuk teruglopen naar de auto's. Om die reden lijkt het ons een goed plan om chauffeurs van te voren de auto's te laten verdelen zodat we met de auto naar de andere auto's terug kunnen rijden.
Het is ieders eigen verantwoordelijkheid dit zelf af te spreken. Spreek als chauffeur met een andere chauffeur af wie de auto waar neer zet, bij het begin of bij het einde. De ene op de parkeerplaats aan de Grebbeweg zoals vermeld in het evenement, de andere op de parkeerplaats bij het Cuneraheuveltje (hou daarvoor Cuneralaan 30, 3911 AC Rhenen aan).
https://fb.me/e/1gGJaYgDx
Start Heidense Huiskamer, 5 september 2021
Waar te beginnen wanneer je interesse hebt voor het heidendom? Hoe wordt je wijs uit de vele pagina's op internet en boeken in de bieb die vertellen hoe het zit? Een wirwar aan informatie op social media/blogs/tv-series en andere populaire plekken waarvan je niet altijd de authenticiteit kunt nagaan.
Wij van Swesaz vinden het belangrijk dat de stappen die je binnen het heidendom zet een goed fundament hebben en helpen je dan ook graag de rode draad die de oude Germaanse kosmische religie, het leven met de natuurlijke cycli, mythen en volksoverlevering verbind te vinden en te implementeren in je dagelijks leven.
Zoals de naam van dit evenement al doet vermoeden, we gaan graag met een huiskamer vol geinteresseerden het jaar rond tijdens een 4-wekelijks terugkerende huiskameravond. We nemen je graag mee door het heidens jaar en de bijbehorende gebruiken en gewoonten.
Wij van Swesaz differentiëren ons van wat vaak heidendom genoemd wordt maar in werkelijkheid een eclectisch en universalistisch karakter heeft zoals paganistische stromingen die hebben. Wij onderzoeken en leven met de inheemse heidense of volkschristelijke overleveringen waarin de heidense verpakt zijn. We volgen hierbij de heidense kalender en de zeden die van oudsher in ons land bekend zijn en waar we ons mee kunnen verbinden.
Heidense Vertellingen, 30 juli 2021
Midden in de Loonse en Drunense duinen staat Brabants oudste eik, een prachtige imposante eik die uitnodigt om er lekker onder te gaan zitten. Deze bijzondere boom is dan ook het toneel voor onze eerste zomerse Swesaz-verteldag (met picknick), waar Heidense Vertellingen de hoofdrol spelen.
Verslagje van de 'Luilak'/Pinksterwandeling in het Borkeld 22 mei 2021
We kijken terug op een heerlijke dag in de achtertuin van de god Freij, bij de Saksen in het Twentse 't Borkeld. Gisteravond schreven we nog in het evenement dat het nog wel eens een ontberende dag kon worden. De berichten waren dan ook bar en boos. Maar het viel alleszins mee. We hebben helemaal niet geklaagd en zelfs hebben we nog wat zon gehad.
Met de laarzen aan en de regenpakken mee ging ons goed gezelschap van 9 meiden en 8 jongens langs een tal van ongelijksoortige plekken, terwijl 'ongelijksoortigheid' ook de rode draad vormde in onze lezingen die we de hele dag door tijdens het wandelen gaven. Na een bijzondere steenformatie met de naam Harago en een restant van een hunebed en flinke joekels van grafheuvels, kwamen we aan bij de Friezenberg, de hoofdbestemming van deze dag en zeker één van de meest ongelijksoortige plekken van ons land. De Friezenberg, al een heilige berg vanuit de oudste tijden, wat alleen al te zien is aan hoe graag men er bij begraven wilde worden: er om heen liggen tal van grafheuvels en hele urnenvelden en op de top ervan ligt zelfs de grootste joekel, is zelfs nog tot in onze tijd middelpunt van sagen; het volk vertelt ze nog altijd door. Ze vertellen over Derk met den beer. Bij zijn echte naam noemt men de vruchtbaarheidsgod uit ontzag nog altijd niet. Ook wij betraden met ontzag deze berg. Een van zichzelf al markante kegelvormige berg in een verder vrij vlak landschap en dan ook nog eens op de top een enorme grafheuvel vind je nergens anders en het uitzicht reikt helemaal tot de Asebelt aan de overkant.
De laatste ongelijksoortige plek in het landschap die we bezochten was het labyrint bij de schaapskooi van 't Borkeld. Hier vertelden we over voorjaarsgebruiken en met name Pinkstergebruiken waarbij ook dikwijls Trojaburgen een rol spelen. Wij speelden hier ook een spel waarbij door het lot bepaald werd wie van ons de meikoningin en meikoning werd. De meikoningin was de gene die het berkenblad trok. Zij moest zich naar het midden van het labyrint begeven. Alle jongens moesten ook één voor één het labyrint betreden nadat ze allen een blad in hun hand hadden gekregen zonder te weten welke. De jongens kwamen één voor één aan bij het middelpunt en keken daar of hun blad met die van de koningin matchte: Bert en Sas werden zo meikoning en meikoningin.
Volgende openbare bijeenkomst van is waarschijnlijk van de zomer. Waarschijnlijk begeven we ons dan naar de oudste eik van Brabant.
Waar te beginnen wanneer je interesse hebt voor het heidendom? Hoe wordt je wijs uit de vele pagina's op internet en boeken in de bieb die vertellen hoe het zit? Een wirwar aan informatie op social media/blogs/tv-series en andere populaire plekken waarvan je niet altijd de authenticiteit kunt nagaan.
Wij van Swesaz vinden het belangrijk dat de stappen die je binnen het heidendom zet een goed fundament hebben en helpen je dan ook graag de rode draad die de oude Germaanse kosmische religie, het leven met de natuurlijke cycli, mythen en volksoverlevering verbind te vinden en te implementeren in je dagelijks leven.
Zoals de naam van dit evenement al doet vermoeden, we gaan graag met een huiskamer vol geinteresseerden het jaar rond tijdens een 4-wekelijks terugkerende huiskameravond. We nemen je graag mee door het heidens jaar en de bijbehorende gebruiken en gewoonten.
Wij van Swesaz differentiëren ons van wat vaak heidendom genoemd wordt maar in werkelijkheid een eclectisch en universalistisch karakter heeft zoals paganistische stromingen die hebben. Wij onderzoeken en leven met de inheemse heidense of volkschristelijke overleveringen waarin de heidense verpakt zijn. We volgen hierbij de heidense kalender en de zeden die van oudsher in ons land bekend zijn en waar we ons mee kunnen verbinden.
Heidense Vertellingen, 30 juli 2021
Midden in de Loonse en Drunense duinen staat Brabants oudste eik, een prachtige imposante eik die uitnodigt om er lekker onder te gaan zitten. Deze bijzondere boom is dan ook het toneel voor onze eerste zomerse Swesaz-verteldag (met picknick), waar Heidense Vertellingen de hoofdrol spelen.
Verslagje van de 'Luilak'/Pinksterwandeling in het Borkeld 22 mei 2021
We kijken terug op een heerlijke dag in de achtertuin van de god Freij, bij de Saksen in het Twentse 't Borkeld. Gisteravond schreven we nog in het evenement dat het nog wel eens een ontberende dag kon worden. De berichten waren dan ook bar en boos. Maar het viel alleszins mee. We hebben helemaal niet geklaagd en zelfs hebben we nog wat zon gehad.
Met de laarzen aan en de regenpakken mee ging ons goed gezelschap van 9 meiden en 8 jongens langs een tal van ongelijksoortige plekken, terwijl 'ongelijksoortigheid' ook de rode draad vormde in onze lezingen die we de hele dag door tijdens het wandelen gaven. Na een bijzondere steenformatie met de naam Harago en een restant van een hunebed en flinke joekels van grafheuvels, kwamen we aan bij de Friezenberg, de hoofdbestemming van deze dag en zeker één van de meest ongelijksoortige plekken van ons land. De Friezenberg, al een heilige berg vanuit de oudste tijden, wat alleen al te zien is aan hoe graag men er bij begraven wilde worden: er om heen liggen tal van grafheuvels en hele urnenvelden en op de top ervan ligt zelfs de grootste joekel, is zelfs nog tot in onze tijd middelpunt van sagen; het volk vertelt ze nog altijd door. Ze vertellen over Derk met den beer. Bij zijn echte naam noemt men de vruchtbaarheidsgod uit ontzag nog altijd niet. Ook wij betraden met ontzag deze berg. Een van zichzelf al markante kegelvormige berg in een verder vrij vlak landschap en dan ook nog eens op de top een enorme grafheuvel vind je nergens anders en het uitzicht reikt helemaal tot de Asebelt aan de overkant.
De laatste ongelijksoortige plek in het landschap die we bezochten was het labyrint bij de schaapskooi van 't Borkeld. Hier vertelden we over voorjaarsgebruiken en met name Pinkstergebruiken waarbij ook dikwijls Trojaburgen een rol spelen. Wij speelden hier ook een spel waarbij door het lot bepaald werd wie van ons de meikoningin en meikoning werd. De meikoningin was de gene die het berkenblad trok. Zij moest zich naar het midden van het labyrint begeven. Alle jongens moesten ook één voor één het labyrint betreden nadat ze allen een blad in hun hand hadden gekregen zonder te weten welke. De jongens kwamen één voor één aan bij het middelpunt en keken daar of hun blad met die van de koningin matchte: Bert en Sas werden zo meikoning en meikoningin.
Volgende openbare bijeenkomst van is waarschijnlijk van de zomer. Waarschijnlijk begeven we ons dan naar de oudste eik van Brabant.
|
|
Verslagje van de Winternachten-Cunera-Wandeling 31 oktober 2020
Met een blij hart en opgeladen om de wintertijd in te gaan, zitten we deze zondag achter onze laptop te kijken naar alle mooie berichtjes die we gehad hebben van iedereen nadat ze met ons de offerviering voor de holden meegemaakt hebben in Rhenen. Bij dit bericht een keuze uit de vele foto's die een beeld mag geven van onze beleving gisteren.
Na het afscheid vorig jaar van andere groepen die we in het verleden vaak op sleeptouw namen, was het gisteren de eerste keer sinds we Swesaz oprichtten dat we (weer) met een groep op pad gingen en wat we als zeer bijzonder hebben ervaren. Ook vanwege de ongewone tijd waarin we ons nu bevinden halen veel mensen het al niet in hun hoofd om gewoon de offerviering of andere bijeenkomst, zoals de traditie die hen ingeeft aan het begin van de winter, plaats te laten vinden. We vinden het dan ook heel stoer dat velen gewoon gekomen zijn en we lekker de hele dag samen volgens het gewone normaal de dag hebben beleefd, wat kon omdat dit land ondanks de steeds draconischer wordende maatregelen nog altijd vrijheid van religie kent.
Swesaz gaat gewoon door en wordt niets in de weg gelegd. We moedigen alle andere religieuze groepen aan dit ook te doen.
We verzamelden gisterenochtend op de grafheuvel van Cunera wiens sterfdag het eind van de vruchtdragende fase in de natuur markeert en de start van de winter. We hebben haar verhaal, dat tot in de heidense voortijd reikt, nog eens verteld. Ook vertelden we over andere maagden in een christelijke jas en over heidense wieven, holden en disen. Zij die niet onze voormoeders zijn, maar schuts- en lotsgodinnen. Zo hebben we ons geestelijk voorbereid op de offerviering die na het middaguur volgde binnen de walburg op de hemelse berg, de heimenberg.
Binnen de heilige wal, het oudste bouwwerk van Nederland op de hunebedden na, maar sowieso het grootste, legden we een vuuraltaar aan en volgden we aloude kosmische regels met betrekking tot het (her)heiligen van een plek, waarna we over konden gaan tot de offerviering. Rood kleurden de stenen van het altaar, rood kleuren wij zelf ten teken van de vruchtbaarheid die in de donkere periode sluimerend de aarde inzakt en het gezamenlijk beleven van dit moment in tijd. We aten paardenvlees met de holden en met elkaar en lieten de holden ons een kennisgeving over de komende tijd geven door middel van het lotsorakel. Natuurlijk sloten we af met een heildronk. Wat over was van het offermaal begroeven we in de offerkuil, zoals het ons naar de gebruiken past. Aangeraakt door het sacrale, vervolgden we in het profane weer onze weg door bos en veld terug naar de auto's die geparkeerd stonden bij Cunera's heuveltje.
Iedereen die aanwezig was krijgt de uitgesproken teksten eerdaags zoals beloofd nog toegestuurd. Wat fijn dat jullie met ons de grens naar de wintertijd wilden oversteken. We hopen jullie en vele anderen een volgende keer weer terug te zien. Wellicht in het voorjaar als we de winter achter ons laten en de groeitijd instappen.
Jan en Lianne
Met een blij hart en opgeladen om de wintertijd in te gaan, zitten we deze zondag achter onze laptop te kijken naar alle mooie berichtjes die we gehad hebben van iedereen nadat ze met ons de offerviering voor de holden meegemaakt hebben in Rhenen. Bij dit bericht een keuze uit de vele foto's die een beeld mag geven van onze beleving gisteren.
Na het afscheid vorig jaar van andere groepen die we in het verleden vaak op sleeptouw namen, was het gisteren de eerste keer sinds we Swesaz oprichtten dat we (weer) met een groep op pad gingen en wat we als zeer bijzonder hebben ervaren. Ook vanwege de ongewone tijd waarin we ons nu bevinden halen veel mensen het al niet in hun hoofd om gewoon de offerviering of andere bijeenkomst, zoals de traditie die hen ingeeft aan het begin van de winter, plaats te laten vinden. We vinden het dan ook heel stoer dat velen gewoon gekomen zijn en we lekker de hele dag samen volgens het gewone normaal de dag hebben beleefd, wat kon omdat dit land ondanks de steeds draconischer wordende maatregelen nog altijd vrijheid van religie kent.
Swesaz gaat gewoon door en wordt niets in de weg gelegd. We moedigen alle andere religieuze groepen aan dit ook te doen.
We verzamelden gisterenochtend op de grafheuvel van Cunera wiens sterfdag het eind van de vruchtdragende fase in de natuur markeert en de start van de winter. We hebben haar verhaal, dat tot in de heidense voortijd reikt, nog eens verteld. Ook vertelden we over andere maagden in een christelijke jas en over heidense wieven, holden en disen. Zij die niet onze voormoeders zijn, maar schuts- en lotsgodinnen. Zo hebben we ons geestelijk voorbereid op de offerviering die na het middaguur volgde binnen de walburg op de hemelse berg, de heimenberg.
Binnen de heilige wal, het oudste bouwwerk van Nederland op de hunebedden na, maar sowieso het grootste, legden we een vuuraltaar aan en volgden we aloude kosmische regels met betrekking tot het (her)heiligen van een plek, waarna we over konden gaan tot de offerviering. Rood kleurden de stenen van het altaar, rood kleuren wij zelf ten teken van de vruchtbaarheid die in de donkere periode sluimerend de aarde inzakt en het gezamenlijk beleven van dit moment in tijd. We aten paardenvlees met de holden en met elkaar en lieten de holden ons een kennisgeving over de komende tijd geven door middel van het lotsorakel. Natuurlijk sloten we af met een heildronk. Wat over was van het offermaal begroeven we in de offerkuil, zoals het ons naar de gebruiken past. Aangeraakt door het sacrale, vervolgden we in het profane weer onze weg door bos en veld terug naar de auto's die geparkeerd stonden bij Cunera's heuveltje.
Iedereen die aanwezig was krijgt de uitgesproken teksten eerdaags zoals beloofd nog toegestuurd. Wat fijn dat jullie met ons de grens naar de wintertijd wilden oversteken. We hopen jullie en vele anderen een volgende keer weer terug te zien. Wellicht in het voorjaar als we de winter achter ons laten en de groeitijd instappen.
Jan en Lianne
Heidendom in de huiskamer
- Met Swesaz het heidense jaar rond -
Waar begin je wanneer je interesse hebt in het heidendom? Hoe wordt je wijs uit de vele pagina's op internet en welke boeken vertellen nou hoe het zit?
Wij van Swesaz vinden het belangrijk dat de stappen die je richting het heidendom zet een goed fundament hebben en willen je helpen de rode draad binnen de oude kosmische heidense religie te vinden. We gaan met jou het kosmische jaar rond aan de hand van de overgeleverde mythen en andere volksoverleveringen en trachten je ondertussen de dimensies van de beleving van de religieuze mens terug te laten vinden.
Als we op een diepere laag onszelf onderzoeken zullen we ontdekken en onderkennen dat we behoefte hebben aan zingeving, rituelen en verdieping. De huidige maatschappij lijkt oppervlakkig en aan deze verlangens niet meer te voldoen. Door het jaar heen helpen we je om weer oog te krijgen voor de alledaagse heiligheid en ondersteunen je om heidens religieuze ervaringen op te doen. Dat vinden we mooi, belangrijk en is de drijfveer voor wat wij met Swesaz doen.
Zoals de naam van dit evenement al doet vermoeden willen we met een huiskamer vol geïnteresseerden het jaar rond tijdens een 4-wekelijks terugkerende huiskameravond.
Wij van Swesaz differentiëren ons van wat vaak heidendom genoemd wordt maar in werkelijkheid een eclectisch en universalistisch karakter heeft zoals je vaak in paganistische stromingen ziet. Wij onderzoeken en leven met de inheemse heidense en/of volkschristelijke overleveringen waarin de heidense verpakt zijn. We volgen hierbij de heidense en volkschristelijke kalenders en de zeden die van oudsher in ons land bekend zijn waar wij ons mee kunnen verbinden.
Wat verwachten we van jou als deelnemer?
Vooral een gezonde dosis leergierigheid en interesse in het heidendom om ook naast de bijeenkomsten te lezen en er zelf op uit te gaan!
Kosten?
Nee, we vragen geen vaste deelname kosten. We vinden het fijn en belangrijk deze basis te kunnen geven. Zie de eerste bijeenkomst als een kennismaking, besluit je verder te gaan dan vinden we een symbolische boekenbon als uitwisseling wel heel leuk.
Waar?
De bijeenkomsten zijn eens in de 4 weken in een huiskamer in de stadsregio Dordrecht/Rotterdam, welke huiskamer het wordt maken we nog bekend. We beginnen in september.
Wil je er bij zijn?
Dat kan, stuur ons een bericht met daarin je motivatie (swesaz@outlook.com). Er is een beperkt aantal plekjes in de huiskamer (max 9) en daarom willen we graag weten waarom je wenst mee te doen en wat je ervan verwacht. Het is niet wie het eerst komt wie het eerst maalt. Middels correspondentie trachten we erachter te komen of je op je plek kunt zijn in onze huiskamer. Bovendien streven we binnen de groep cursisten naar een zo evenwichtig mogelijke verdeling man versus vrouw.
Waar begin je wanneer je interesse hebt in het heidendom? Hoe wordt je wijs uit de vele pagina's op internet en welke boeken vertellen nou hoe het zit?
Wij van Swesaz vinden het belangrijk dat de stappen die je richting het heidendom zet een goed fundament hebben en willen je helpen de rode draad binnen de oude kosmische heidense religie te vinden. We gaan met jou het kosmische jaar rond aan de hand van de overgeleverde mythen en andere volksoverleveringen en trachten je ondertussen de dimensies van de beleving van de religieuze mens terug te laten vinden.
Als we op een diepere laag onszelf onderzoeken zullen we ontdekken en onderkennen dat we behoefte hebben aan zingeving, rituelen en verdieping. De huidige maatschappij lijkt oppervlakkig en aan deze verlangens niet meer te voldoen. Door het jaar heen helpen we je om weer oog te krijgen voor de alledaagse heiligheid en ondersteunen je om heidens religieuze ervaringen op te doen. Dat vinden we mooi, belangrijk en is de drijfveer voor wat wij met Swesaz doen.
Zoals de naam van dit evenement al doet vermoeden willen we met een huiskamer vol geïnteresseerden het jaar rond tijdens een 4-wekelijks terugkerende huiskameravond.
Wij van Swesaz differentiëren ons van wat vaak heidendom genoemd wordt maar in werkelijkheid een eclectisch en universalistisch karakter heeft zoals je vaak in paganistische stromingen ziet. Wij onderzoeken en leven met de inheemse heidense en/of volkschristelijke overleveringen waarin de heidense verpakt zijn. We volgen hierbij de heidense en volkschristelijke kalenders en de zeden die van oudsher in ons land bekend zijn waar wij ons mee kunnen verbinden.
Wat verwachten we van jou als deelnemer?
Vooral een gezonde dosis leergierigheid en interesse in het heidendom om ook naast de bijeenkomsten te lezen en er zelf op uit te gaan!
Kosten?
Nee, we vragen geen vaste deelname kosten. We vinden het fijn en belangrijk deze basis te kunnen geven. Zie de eerste bijeenkomst als een kennismaking, besluit je verder te gaan dan vinden we een symbolische boekenbon als uitwisseling wel heel leuk.
Waar?
De bijeenkomsten zijn eens in de 4 weken in een huiskamer in de stadsregio Dordrecht/Rotterdam, welke huiskamer het wordt maken we nog bekend. We beginnen in september.
Wil je er bij zijn?
Dat kan, stuur ons een bericht met daarin je motivatie (swesaz@outlook.com). Er is een beperkt aantal plekjes in de huiskamer (max 9) en daarom willen we graag weten waarom je wenst mee te doen en wat je ervan verwacht. Het is niet wie het eerst komt wie het eerst maalt. Middels correspondentie trachten we erachter te komen of je op je plek kunt zijn in onze huiskamer. Bovendien streven we binnen de groep cursisten naar een zo evenwichtig mogelijke verdeling man versus vrouw.
