Agenda (lees de details verder naar beneden)
Komende activiteiten
Houd onze website in de gaten voor komende activiteiten
Voorbije activiteiten en een aantal verslagjes hiervan
- Midzomerweekeinde 2022
- 'Oosterbronnen', op bezoek bij een oeroude bron 16 april 2022
- 'Luilak'/ Pinksterwandeling 22 mei 2021
- Winternachten-Cunera-wandeling 31 oktober 2020
Komende activiteiten
Houd onze website in de gaten voor komende activiteiten
Voorbije activiteiten en een aantal verslagjes hiervan
- Midzomerweekeinde 2022
- 'Oosterbronnen', op bezoek bij een oeroude bron 16 april 2022
- 'Luilak'/ Pinksterwandeling 22 mei 2021
- Winternachten-Cunera-wandeling 31 oktober 2020
Komende activiteiten
Houd onze pagina in de gaten voor komende activiteiten
Voorbije activiteiten
|
|
|
Verslag Midzomerweekeinde 2022
Swesaz is weer thuis na een geweldig midzomerfeest waaraan alles klopte: het weer dat uiteindelijk prima midzomers was terwijl het aanvankelijk bar en boos werd voorgesteld, de samenwerking tussen de mensen, voorouders, landgeest en goden op het prachtige groenrijke landgoed.
Op vrijdagmiddag was het gelijk gezellig door het weerzien van elkaar. De tenten werden opgezet, lange tafels werden opgesteld, er werd gekookt en de meie werd opgetooid. Na een heerlijke gezamenlijke maaltijd werd het cultusveld binnen de hazelheining geheiligd en daarin werd de boom (meie) opgesteld met alle ceremonieel en rituaal dat daarbij hoort. Vier kinderen waren daarbij de dwergen die de vier windstreken stutten en drie vrouwen als nornen voorgesteld beleemden de meie. En zo waren we de avond te voren klaar voor de volgende dag en konden we lekker vast een vuurtje bouwen en ons daar met zijn allen omheen vlijen, wat een toppunt van gezelligheid was. We wilden het vrijdagavond niet te laat maken omdat de zaterdag zo lang is maar dat is niet helemaal gelukt.
Zaterdagochtend na het ontbijt was de bomen- en kruiden wandeling. De traditie vertelt dat het midzomervuur uit 9 verschillende boomsoorten moet bestaan en wij kiezen steeds die 9 bomen die in de heidense tradities het hoogste heilig zijn. Traditie is ook het maken van een kruidenwis van 9 heilige midzomerkruiden. Negen kruiden ook moeten in het vuur. Men spreekt van een onheilverkwijnende werking van de kruiden die met midzomer verbrand worden in de gloed van het midzomervuur.
Tijdens de wandeling over het landgoed vergrootten we onze kennis van bomen en kruiden en zochten we de paar bomen en kruiden die nog misten, want te voren waren ze verdeeld en men had ze goeddeels al van huis meegenomen. De vrouwen maakten mooie midzomertooien wat zorgde voor een feestelijk aangezicht.
Bij terugkomst om elf uur was er koffie met taart. Verschillende mensen hadden wat gebakken of meegenomen. De hoogste zonnestand van de dag kwam nu met rasse schreden dichterbij.
Even na het middaguur betraden we het cultusveld opnieuw. Er werd een lintendans uitgevoerd onder begeleiding van ons heidense orkest. We maakten lol op ons cultusveld zoals de Asen met Balder op het ding deden in de mythe van Balders dood, die ook voorgedragen werd en onze verdere handelingen waren daar ook naar. Net als Balder op het hoogtepunt van zijn leven stierf mag ook de zon en de vegetatie niet verder groeien, niet verder stijgen aan het firmament. De haan als symbool voor de groeikracht werd naar beneden geknuppeld door Nardo, gelijk Höd die dat doet in de mythe van Balder’s dood. Nardo werd gekroond als koning van het midzomerfeest.
Na de lunch verdeelden we ons in groepen, want er was nog veel werk aan de winkel voor de avond vol feestelijkheden kon beginnen. De offermand werd mooi gemaakt en de offers werden daarin verzameld. Een groepje mannen bouwde een enorme brandstapel. Het cultusveld werd verfraaid met fakkels. Er werden nog wat boodschappen gedaan en men begon vast met de voorbereiden voor het avondeten. Erg leuk was het ook het samen oefenen van het maken van noodvuur, een heilshandeling die eeuwenlang verboden is geweest door de kerk. Door het midzomervuur te ontsteken met noodvuur maak je het vuur nog heiliger.
Toen alles klaar was kregen we een ware feestmaaltijd voorgezet. De vrouwen hadden in de keuken hun best gedaan op verschillende salades en andere lekkere dingen en buiten maakten de mannen de barbecues aan en daarbij ontpopten enkele mannen zich als ware barbecue-professionals. Het was heerlijk samen te eten aan lange tafels in het groen onder de warme avondzon. Het was als om in te blijven.
Op het moment dat de schemering inzette betraden we ten derde male het cultusveld, maar nu door een poort van fakkels en niet eerder dan dat we ingerookt waren door onze voorgangster met het oog op de verwijdering van de hazelheining rond het cultusveld voordat de fik in de brandstapel ging. De offermand werd in het vuuraltaar geplaatst, net als de 9 kruiden en de 9 bomen, die allen even kort in de belangstelling werden gezet door nog even hun belangrijkste kenmerken uit de lore van het volk te benoemen. Het tweede deel van de mythe van Balder waarin hij wordt gecremeerd werd voorgedragen. Bij ons ging parallel daaraan de gouden haan ook op de brandstapel.
Nadat het geheel van handelingen bekrachtigd was middels een gezamenlijke heildronk, het cultusveld van zijn hazelheining was ontdaan en iedereen een tiental meters naar achteren was gestapt, ontstak Koning Nardo het midzomervuur dat zo enorm was dat het uren duurde voor men er in de buurt kon komen. Pas diep in de nacht kon men het traditionele vuurspringen aanvangen.
Het was een geweldig feestweekend, wij danken iedereen die een bijdrage geleverd heeft om dit feest tot stand te brengen. Geen schakel mocht ontbreken, of juist wel, dat bepaalde het lot en daardoor werd het zo.
Wij hersenstormen intussen alweer over activiteiten op aankomende scharniermomenten, maar dit feest mag nog lekker een tijdje in onze gedachten blijven gonzen.
Swesaz is weer thuis na een geweldig midzomerfeest waaraan alles klopte: het weer dat uiteindelijk prima midzomers was terwijl het aanvankelijk bar en boos werd voorgesteld, de samenwerking tussen de mensen, voorouders, landgeest en goden op het prachtige groenrijke landgoed.
Op vrijdagmiddag was het gelijk gezellig door het weerzien van elkaar. De tenten werden opgezet, lange tafels werden opgesteld, er werd gekookt en de meie werd opgetooid. Na een heerlijke gezamenlijke maaltijd werd het cultusveld binnen de hazelheining geheiligd en daarin werd de boom (meie) opgesteld met alle ceremonieel en rituaal dat daarbij hoort. Vier kinderen waren daarbij de dwergen die de vier windstreken stutten en drie vrouwen als nornen voorgesteld beleemden de meie. En zo waren we de avond te voren klaar voor de volgende dag en konden we lekker vast een vuurtje bouwen en ons daar met zijn allen omheen vlijen, wat een toppunt van gezelligheid was. We wilden het vrijdagavond niet te laat maken omdat de zaterdag zo lang is maar dat is niet helemaal gelukt.
Zaterdagochtend na het ontbijt was de bomen- en kruiden wandeling. De traditie vertelt dat het midzomervuur uit 9 verschillende boomsoorten moet bestaan en wij kiezen steeds die 9 bomen die in de heidense tradities het hoogste heilig zijn. Traditie is ook het maken van een kruidenwis van 9 heilige midzomerkruiden. Negen kruiden ook moeten in het vuur. Men spreekt van een onheilverkwijnende werking van de kruiden die met midzomer verbrand worden in de gloed van het midzomervuur.
Tijdens de wandeling over het landgoed vergrootten we onze kennis van bomen en kruiden en zochten we de paar bomen en kruiden die nog misten, want te voren waren ze verdeeld en men had ze goeddeels al van huis meegenomen. De vrouwen maakten mooie midzomertooien wat zorgde voor een feestelijk aangezicht.
Bij terugkomst om elf uur was er koffie met taart. Verschillende mensen hadden wat gebakken of meegenomen. De hoogste zonnestand van de dag kwam nu met rasse schreden dichterbij.
Even na het middaguur betraden we het cultusveld opnieuw. Er werd een lintendans uitgevoerd onder begeleiding van ons heidense orkest. We maakten lol op ons cultusveld zoals de Asen met Balder op het ding deden in de mythe van Balders dood, die ook voorgedragen werd en onze verdere handelingen waren daar ook naar. Net als Balder op het hoogtepunt van zijn leven stierf mag ook de zon en de vegetatie niet verder groeien, niet verder stijgen aan het firmament. De haan als symbool voor de groeikracht werd naar beneden geknuppeld door Nardo, gelijk Höd die dat doet in de mythe van Balder’s dood. Nardo werd gekroond als koning van het midzomerfeest.
Na de lunch verdeelden we ons in groepen, want er was nog veel werk aan de winkel voor de avond vol feestelijkheden kon beginnen. De offermand werd mooi gemaakt en de offers werden daarin verzameld. Een groepje mannen bouwde een enorme brandstapel. Het cultusveld werd verfraaid met fakkels. Er werden nog wat boodschappen gedaan en men begon vast met de voorbereiden voor het avondeten. Erg leuk was het ook het samen oefenen van het maken van noodvuur, een heilshandeling die eeuwenlang verboden is geweest door de kerk. Door het midzomervuur te ontsteken met noodvuur maak je het vuur nog heiliger.
Toen alles klaar was kregen we een ware feestmaaltijd voorgezet. De vrouwen hadden in de keuken hun best gedaan op verschillende salades en andere lekkere dingen en buiten maakten de mannen de barbecues aan en daarbij ontpopten enkele mannen zich als ware barbecue-professionals. Het was heerlijk samen te eten aan lange tafels in het groen onder de warme avondzon. Het was als om in te blijven.
Op het moment dat de schemering inzette betraden we ten derde male het cultusveld, maar nu door een poort van fakkels en niet eerder dan dat we ingerookt waren door onze voorgangster met het oog op de verwijdering van de hazelheining rond het cultusveld voordat de fik in de brandstapel ging. De offermand werd in het vuuraltaar geplaatst, net als de 9 kruiden en de 9 bomen, die allen even kort in de belangstelling werden gezet door nog even hun belangrijkste kenmerken uit de lore van het volk te benoemen. Het tweede deel van de mythe van Balder waarin hij wordt gecremeerd werd voorgedragen. Bij ons ging parallel daaraan de gouden haan ook op de brandstapel.
Nadat het geheel van handelingen bekrachtigd was middels een gezamenlijke heildronk, het cultusveld van zijn hazelheining was ontdaan en iedereen een tiental meters naar achteren was gestapt, ontstak Koning Nardo het midzomervuur dat zo enorm was dat het uren duurde voor men er in de buurt kon komen. Pas diep in de nacht kon men het traditionele vuurspringen aanvangen.
Het was een geweldig feestweekend, wij danken iedereen die een bijdrage geleverd heeft om dit feest tot stand te brengen. Geen schakel mocht ontbreken, of juist wel, dat bepaalde het lot en daardoor werd het zo.
Wij hersenstormen intussen alweer over activiteiten op aankomende scharniermomenten, maar dit feest mag nog lekker een tijdje in onze gedachten blijven gonzen.
|
|
|
‘Oosterbronnen’, op bezoek bij een oeroude bron
Zaterdag 16 april 2022, Geijsteren
Gehuld in kleur en geur, in een zorgvuldig en liefdevol samengesteld lentekleed, stond de eeuwenoude put in Geijsteren mooi te stralen afgelopen weekend.
Een intiem samenzijn met het verfrissende water uit de oude put, dat we zwijgend één voor één konden putten.
Heilawâc; het water dat volgens specifieke voorschriften wordt geput en heil, verfrissing, zuivering en zegen brengt voor een nieuwe cyclus van groei en bloei.
Met een heerlijke groep bekende Swesazzers alsook een aantal nieuwe gezichten maakten we een gezellige en informatieve wandeling in een schitterende omgeving op de grens van Noord-Brabant en Limburg, waar we plekken bezochten die in deze omgeving van belang waren en zijn in het volksgeloof maar ook een paar bijzondere wereldse trekpleisters.
Zo stopten we o.a. bij st. Anna, de moedergodin uit het christendom die helemaal niet in de bijbel genoemd wordt, bij de ruïne van een oud kasteel, en bij twee door water aangedreven molens.
Verzegeld door de veelbelovende vriendelijke lentezon, eekhoorntjes, een raaf en een haas, hadden we wederom een dag waaraan we ons heidens hart in de komende tijd zeker kunnen laven en die geen van ons had willen missen.
(Dus als we nog eens zoiets aankondigen, zorg er dan gewoon voor dat je erbij bent )
Zaterdag 16 april 2022, Geijsteren
Gehuld in kleur en geur, in een zorgvuldig en liefdevol samengesteld lentekleed, stond de eeuwenoude put in Geijsteren mooi te stralen afgelopen weekend.
Een intiem samenzijn met het verfrissende water uit de oude put, dat we zwijgend één voor één konden putten.
Heilawâc; het water dat volgens specifieke voorschriften wordt geput en heil, verfrissing, zuivering en zegen brengt voor een nieuwe cyclus van groei en bloei.
Met een heerlijke groep bekende Swesazzers alsook een aantal nieuwe gezichten maakten we een gezellige en informatieve wandeling in een schitterende omgeving op de grens van Noord-Brabant en Limburg, waar we plekken bezochten die in deze omgeving van belang waren en zijn in het volksgeloof maar ook een paar bijzondere wereldse trekpleisters.
Zo stopten we o.a. bij st. Anna, de moedergodin uit het christendom die helemaal niet in de bijbel genoemd wordt, bij de ruïne van een oud kasteel, en bij twee door water aangedreven molens.
Verzegeld door de veelbelovende vriendelijke lentezon, eekhoorntjes, een raaf en een haas, hadden we wederom een dag waaraan we ons heidens hart in de komende tijd zeker kunnen laven en die geen van ons had willen missen.
(Dus als we nog eens zoiets aankondigen, zorg er dan gewoon voor dat je erbij bent )
Winternachten-Cunura-Fakkeltocht, 31 oktober 2021 - helaas is wegens weersomstandigheden dit samenzijn geannuleerd
Swesaz stapt op 31 oktober de donkere tijd van het jaar in. En we maken daarvan een belevenis zodat de seizoenovergang ons ten diepste kan roeren en hij niet geruisloos aan ons voorbij gaat. We doen dit aan de hand van Cunera en Heimdal wiens verhaal we zullen vertellen en middels een ritueel op het Cuneraheuveltje.
Cunera; legende, heilige of Godin?
Net buiten het centrum van Rhenen ligt het Cuneraheuveltje, naar men zegt de grafheuvel van een jonge vrouw die Cunera heette, voor haar opgeworpen door de Friese koning Redbad.
Heimo; koning, reus of god?
Hoog boven Rhenen uit torent de Heimenberg. Boven op de Heimenberg ligt een mysterieuze oeroude walburg. Volgens overleveringen woont of woonde hier de eveneens zeer mysterieuze Heimo.
De christenen vieren allerzielen en allerheiligen, de paganisten vieren Samhain of Halloween. En de heidenen?
Uit onze gebieden is het offerfeest ter ere van Godin Tanfana bekend dat eind oktober plaatsvond, ongeveer tegelijk met de heiligendag van Sinte Cunera. In Noord-Germaanse bronnen wordt dit feest aan het begin van de winter 'Winternachten' genoemd. Voor de heidense Angelsaksen noemt Beda het feest rond de volle maan in oktober dat we wellicht met hiermee in verband kunnen brengen 'Winterfilleth'.
Swesaz neemt je, juist op 31 oktober, mee naar het Rhenen van Cunera en Heimo. 28 oktober is de dag van Sinte Cunera. Rond deze datum verzetten we ook altijd de klok en gaan we de wintertijd in. Volgens de legende stortte Hillegonda de tegenstreefster van Cunera zich op 31 oktober van de Heimenberg.
Met Cunera wiens sterfdag op het einde van oktober valt, maar wiens heiligendag samen viel met midzomer maken we de beweging van buiten naar binnen. Zowel letterlijk als zinnebeeldig in onszelf. De tijd van regeneratie en van verstilling breekt aan.
verzamelen-start-einde
We verzamelen om halfvijf op de parkeerplaats die tien minuten lopen verwijderd is van walburg van Heimo. Als we daar aangekomen zijn zullen we onze fakkels ontsteken en lopen we door het bos en langs de Rijn naar de grafheuvel van Cunera.
Eenmaal aangekomen op het heuveltje, na een wandeling van ongeveer 1,5 uur, zullen we op rituele wijze stilstaan bij Winternachten en de Holden vragen om met ons mee te trekken de donkerte in.
Daarna maken we symbolisch onze fakkels uit.
Praktische zaken
Eenieder dient voor zijn eigen fakkel(s) of ander soortig branden licht (bijvoorbeeld een lampion) om mee te lopen te zorgen. Denk er aan dat je vlam lang genoeg brandt of dat je er wellicht 2 nodig hebt.
Als je naar de tijd van dit samenzijn kijkt, zal je zien dat het rond 'etenstijd' valt. Om ons niet te veel op te houden, willen we je vragen om vooraf al lekker te eten en voor tijdens de wandeling iets mee te nemen dat je uit het vuistje kunt eten.
Na afloop van het ritueel op het heuveltje van Cunera is het nog een flink stuk teruglopen naar de auto's. Om die reden lijkt het ons een goed plan om chauffeurs van te voren de auto's te laten verdelen zodat we met de auto naar de andere auto's terug kunnen rijden.
Het is ieders eigen verantwoordelijkheid dit zelf af te spreken. Spreek als chauffeur met een andere chauffeur af wie de auto waar neer zet, bij het begin of bij het einde. De ene op de parkeerplaats aan de Grebbeweg zoals vermeld in het evenement, de andere op de parkeerplaats bij het Cuneraheuveltje (hou daarvoor Cuneralaan 30, 3911 AC Rhenen aan).
https://fb.me/e/1gGJaYgDx
Swesaz stapt op 31 oktober de donkere tijd van het jaar in. En we maken daarvan een belevenis zodat de seizoenovergang ons ten diepste kan roeren en hij niet geruisloos aan ons voorbij gaat. We doen dit aan de hand van Cunera en Heimdal wiens verhaal we zullen vertellen en middels een ritueel op het Cuneraheuveltje.
Cunera; legende, heilige of Godin?
Net buiten het centrum van Rhenen ligt het Cuneraheuveltje, naar men zegt de grafheuvel van een jonge vrouw die Cunera heette, voor haar opgeworpen door de Friese koning Redbad.
Heimo; koning, reus of god?
Hoog boven Rhenen uit torent de Heimenberg. Boven op de Heimenberg ligt een mysterieuze oeroude walburg. Volgens overleveringen woont of woonde hier de eveneens zeer mysterieuze Heimo.
De christenen vieren allerzielen en allerheiligen, de paganisten vieren Samhain of Halloween. En de heidenen?
Uit onze gebieden is het offerfeest ter ere van Godin Tanfana bekend dat eind oktober plaatsvond, ongeveer tegelijk met de heiligendag van Sinte Cunera. In Noord-Germaanse bronnen wordt dit feest aan het begin van de winter 'Winternachten' genoemd. Voor de heidense Angelsaksen noemt Beda het feest rond de volle maan in oktober dat we wellicht met hiermee in verband kunnen brengen 'Winterfilleth'.
Swesaz neemt je, juist op 31 oktober, mee naar het Rhenen van Cunera en Heimo. 28 oktober is de dag van Sinte Cunera. Rond deze datum verzetten we ook altijd de klok en gaan we de wintertijd in. Volgens de legende stortte Hillegonda de tegenstreefster van Cunera zich op 31 oktober van de Heimenberg.
Met Cunera wiens sterfdag op het einde van oktober valt, maar wiens heiligendag samen viel met midzomer maken we de beweging van buiten naar binnen. Zowel letterlijk als zinnebeeldig in onszelf. De tijd van regeneratie en van verstilling breekt aan.
verzamelen-start-einde
We verzamelen om halfvijf op de parkeerplaats die tien minuten lopen verwijderd is van walburg van Heimo. Als we daar aangekomen zijn zullen we onze fakkels ontsteken en lopen we door het bos en langs de Rijn naar de grafheuvel van Cunera.
Eenmaal aangekomen op het heuveltje, na een wandeling van ongeveer 1,5 uur, zullen we op rituele wijze stilstaan bij Winternachten en de Holden vragen om met ons mee te trekken de donkerte in.
Daarna maken we symbolisch onze fakkels uit.
Praktische zaken
Eenieder dient voor zijn eigen fakkel(s) of ander soortig branden licht (bijvoorbeeld een lampion) om mee te lopen te zorgen. Denk er aan dat je vlam lang genoeg brandt of dat je er wellicht 2 nodig hebt.
Als je naar de tijd van dit samenzijn kijkt, zal je zien dat het rond 'etenstijd' valt. Om ons niet te veel op te houden, willen we je vragen om vooraf al lekker te eten en voor tijdens de wandeling iets mee te nemen dat je uit het vuistje kunt eten.
Na afloop van het ritueel op het heuveltje van Cunera is het nog een flink stuk teruglopen naar de auto's. Om die reden lijkt het ons een goed plan om chauffeurs van te voren de auto's te laten verdelen zodat we met de auto naar de andere auto's terug kunnen rijden.
Het is ieders eigen verantwoordelijkheid dit zelf af te spreken. Spreek als chauffeur met een andere chauffeur af wie de auto waar neer zet, bij het begin of bij het einde. De ene op de parkeerplaats aan de Grebbeweg zoals vermeld in het evenement, de andere op de parkeerplaats bij het Cuneraheuveltje (hou daarvoor Cuneralaan 30, 3911 AC Rhenen aan).
https://fb.me/e/1gGJaYgDx
Start Heidense Huiskamer, 5 september 2021
Waar te beginnen wanneer je interesse hebt voor het heidendom? Hoe wordt je wijs uit de vele pagina's op internet en boeken in de bieb die vertellen hoe het zit? Een wirwar aan informatie op social media/blogs/tv-series en andere populaire plekken waarvan je niet altijd de authenticiteit kunt nagaan.
Wij van Swesaz vinden het belangrijk dat de stappen die je binnen het heidendom zet een goed fundament hebben en helpen je dan ook graag de rode draad die de oude Germaanse kosmische religie, het leven met de natuurlijke cycli, mythen en volksoverlevering verbind te vinden en te implementeren in je dagelijks leven.
Zoals de naam van dit evenement al doet vermoeden, we gaan graag met een huiskamer vol geinteresseerden het jaar rond tijdens een 4-wekelijks terugkerende huiskameravond. We nemen je graag mee door het heidens jaar en de bijbehorende gebruiken en gewoonten.
Wij van Swesaz differentiëren ons van wat vaak heidendom genoemd wordt maar in werkelijkheid een eclectisch en universalistisch karakter heeft zoals paganistische stromingen die hebben. Wij onderzoeken en leven met de inheemse heidense of volkschristelijke overleveringen waarin de heidense verpakt zijn. We volgen hierbij de heidense kalender en de zeden die van oudsher in ons land bekend zijn en waar we ons mee kunnen verbinden.
Heidense Vertellingen, 30 juli 2021
Midden in de Loonse en Drunense duinen staat Brabants oudste eik, een prachtige imposante eik die uitnodigt om er lekker onder te gaan zitten. Deze bijzondere boom is dan ook het toneel voor onze eerste zomerse Swesaz-verteldag (met picknick), waar Heidense Vertellingen de hoofdrol spelen.
Verslagje van de 'Luilak'/Pinksterwandeling in het Borkeld 22 mei 2021
We kijken terug op een heerlijke dag in de achtertuin van de god Freij, bij de Saksen in het Twentse 't Borkeld. Gisteravond schreven we nog in het evenement dat het nog wel eens een ontberende dag kon worden. De berichten waren dan ook bar en boos. Maar het viel alleszins mee. We hebben helemaal niet geklaagd en zelfs hebben we nog wat zon gehad.
Met de laarzen aan en de regenpakken mee ging ons goed gezelschap van 9 meiden en 8 jongens langs een tal van ongelijksoortige plekken, terwijl 'ongelijksoortigheid' ook de rode draad vormde in onze lezingen die we de hele dag door tijdens het wandelen gaven. Na een bijzondere steenformatie met de naam Harago en een restant van een hunebed en flinke joekels van grafheuvels, kwamen we aan bij de Friezenberg, de hoofdbestemming van deze dag en zeker één van de meest ongelijksoortige plekken van ons land. De Friezenberg, al een heilige berg vanuit de oudste tijden, wat alleen al te zien is aan hoe graag men er bij begraven wilde worden: er om heen liggen tal van grafheuvels en hele urnenvelden en op de top ervan ligt zelfs de grootste joekel, is zelfs nog tot in onze tijd middelpunt van sagen; het volk vertelt ze nog altijd door. Ze vertellen over Derk met den beer. Bij zijn echte naam noemt men de vruchtbaarheidsgod uit ontzag nog altijd niet. Ook wij betraden met ontzag deze berg. Een van zichzelf al markante kegelvormige berg in een verder vrij vlak landschap en dan ook nog eens op de top een enorme grafheuvel vind je nergens anders en het uitzicht reikt helemaal tot de Asebelt aan de overkant.
De laatste ongelijksoortige plek in het landschap die we bezochten was het labyrint bij de schaapskooi van 't Borkeld. Hier vertelden we over voorjaarsgebruiken en met name Pinkstergebruiken waarbij ook dikwijls Trojaburgen een rol spelen. Wij speelden hier ook een spel waarbij door het lot bepaald werd wie van ons de meikoningin en meikoning werd. De meikoningin was de gene die het berkenblad trok. Zij moest zich naar het midden van het labyrint begeven. Alle jongens moesten ook één voor één het labyrint betreden nadat ze allen een blad in hun hand hadden gekregen zonder te weten welke. De jongens kwamen één voor één aan bij het middelpunt en keken daar of hun blad met die van de koningin matchte: Bert en Sas werden zo meikoning en meikoningin.
Volgende openbare bijeenkomst van is waarschijnlijk van de zomer. Waarschijnlijk begeven we ons dan naar de oudste eik van Brabant.
Waar te beginnen wanneer je interesse hebt voor het heidendom? Hoe wordt je wijs uit de vele pagina's op internet en boeken in de bieb die vertellen hoe het zit? Een wirwar aan informatie op social media/blogs/tv-series en andere populaire plekken waarvan je niet altijd de authenticiteit kunt nagaan.
Wij van Swesaz vinden het belangrijk dat de stappen die je binnen het heidendom zet een goed fundament hebben en helpen je dan ook graag de rode draad die de oude Germaanse kosmische religie, het leven met de natuurlijke cycli, mythen en volksoverlevering verbind te vinden en te implementeren in je dagelijks leven.
Zoals de naam van dit evenement al doet vermoeden, we gaan graag met een huiskamer vol geinteresseerden het jaar rond tijdens een 4-wekelijks terugkerende huiskameravond. We nemen je graag mee door het heidens jaar en de bijbehorende gebruiken en gewoonten.
Wij van Swesaz differentiëren ons van wat vaak heidendom genoemd wordt maar in werkelijkheid een eclectisch en universalistisch karakter heeft zoals paganistische stromingen die hebben. Wij onderzoeken en leven met de inheemse heidense of volkschristelijke overleveringen waarin de heidense verpakt zijn. We volgen hierbij de heidense kalender en de zeden die van oudsher in ons land bekend zijn en waar we ons mee kunnen verbinden.
Heidense Vertellingen, 30 juli 2021
Midden in de Loonse en Drunense duinen staat Brabants oudste eik, een prachtige imposante eik die uitnodigt om er lekker onder te gaan zitten. Deze bijzondere boom is dan ook het toneel voor onze eerste zomerse Swesaz-verteldag (met picknick), waar Heidense Vertellingen de hoofdrol spelen.
Verslagje van de 'Luilak'/Pinksterwandeling in het Borkeld 22 mei 2021
We kijken terug op een heerlijke dag in de achtertuin van de god Freij, bij de Saksen in het Twentse 't Borkeld. Gisteravond schreven we nog in het evenement dat het nog wel eens een ontberende dag kon worden. De berichten waren dan ook bar en boos. Maar het viel alleszins mee. We hebben helemaal niet geklaagd en zelfs hebben we nog wat zon gehad.
Met de laarzen aan en de regenpakken mee ging ons goed gezelschap van 9 meiden en 8 jongens langs een tal van ongelijksoortige plekken, terwijl 'ongelijksoortigheid' ook de rode draad vormde in onze lezingen die we de hele dag door tijdens het wandelen gaven. Na een bijzondere steenformatie met de naam Harago en een restant van een hunebed en flinke joekels van grafheuvels, kwamen we aan bij de Friezenberg, de hoofdbestemming van deze dag en zeker één van de meest ongelijksoortige plekken van ons land. De Friezenberg, al een heilige berg vanuit de oudste tijden, wat alleen al te zien is aan hoe graag men er bij begraven wilde worden: er om heen liggen tal van grafheuvels en hele urnenvelden en op de top ervan ligt zelfs de grootste joekel, is zelfs nog tot in onze tijd middelpunt van sagen; het volk vertelt ze nog altijd door. Ze vertellen over Derk met den beer. Bij zijn echte naam noemt men de vruchtbaarheidsgod uit ontzag nog altijd niet. Ook wij betraden met ontzag deze berg. Een van zichzelf al markante kegelvormige berg in een verder vrij vlak landschap en dan ook nog eens op de top een enorme grafheuvel vind je nergens anders en het uitzicht reikt helemaal tot de Asebelt aan de overkant.
De laatste ongelijksoortige plek in het landschap die we bezochten was het labyrint bij de schaapskooi van 't Borkeld. Hier vertelden we over voorjaarsgebruiken en met name Pinkstergebruiken waarbij ook dikwijls Trojaburgen een rol spelen. Wij speelden hier ook een spel waarbij door het lot bepaald werd wie van ons de meikoningin en meikoning werd. De meikoningin was de gene die het berkenblad trok. Zij moest zich naar het midden van het labyrint begeven. Alle jongens moesten ook één voor één het labyrint betreden nadat ze allen een blad in hun hand hadden gekregen zonder te weten welke. De jongens kwamen één voor één aan bij het middelpunt en keken daar of hun blad met die van de koningin matchte: Bert en Sas werden zo meikoning en meikoningin.
Volgende openbare bijeenkomst van is waarschijnlijk van de zomer. Waarschijnlijk begeven we ons dan naar de oudste eik van Brabant.
|
|
Verslagje van de Winternachten-Cunera-Wandeling 31 oktober 2020
Met een blij hart en opgeladen om de wintertijd in te gaan, zitten we deze zondag achter onze laptop te kijken naar alle mooie berichtjes die we gehad hebben van iedereen nadat ze met ons de offerviering voor de holden meegemaakt hebben in Rhenen. Bij dit bericht een keuze uit de vele foto's die een beeld mag geven van onze beleving gisteren.
Na het afscheid vorig jaar van andere groepen die we in het verleden vaak op sleeptouw namen, was het gisteren de eerste keer sinds we Swesaz oprichtten dat we (weer) met een groep op pad gingen en wat we als zeer bijzonder hebben ervaren. Ook vanwege de ongewone tijd waarin we ons nu bevinden halen veel mensen het al niet in hun hoofd om gewoon de offerviering of andere bijeenkomst, zoals de traditie die hen ingeeft aan het begin van de winter, plaats te laten vinden. We vinden het dan ook heel stoer dat velen gewoon gekomen zijn en we lekker de hele dag samen volgens het gewone normaal de dag hebben beleefd, wat kon omdat dit land ondanks de steeds draconischer wordende maatregelen nog altijd vrijheid van religie kent.
Swesaz gaat gewoon door en wordt niets in de weg gelegd. We moedigen alle andere religieuze groepen aan dit ook te doen.
We verzamelden gisterenochtend op de grafheuvel van Cunera wiens sterfdag het eind van de vruchtdragende fase in de natuur markeert en de start van de winter. We hebben haar verhaal, dat tot in de heidense voortijd reikt, nog eens verteld. Ook vertelden we over andere maagden in een christelijke jas en over heidense wieven, holden en disen. Zij die niet onze voormoeders zijn, maar schuts- en lotsgodinnen. Zo hebben we ons geestelijk voorbereid op de offerviering die na het middaguur volgde binnen de walburg op de hemelse berg, de heimenberg.
Binnen de heilige wal, het oudste bouwwerk van Nederland op de hunebedden na, maar sowieso het grootste, legden we een vuuraltaar aan en volgden we aloude kosmische regels met betrekking tot het (her)heiligen van een plek, waarna we over konden gaan tot de offerviering. Rood kleurden de stenen van het altaar, rood kleuren wij zelf ten teken van de vruchtbaarheid die in de donkere periode sluimerend de aarde inzakt en het gezamenlijk beleven van dit moment in tijd. We aten paardenvlees met de holden en met elkaar en lieten de holden ons een kennisgeving over de komende tijd geven door middel van het lotsorakel. Natuurlijk sloten we af met een heildronk. Wat over was van het offermaal begroeven we in de offerkuil, zoals het ons naar de gebruiken past. Aangeraakt door het sacrale, vervolgden we in het profane weer onze weg door bos en veld terug naar de auto's die geparkeerd stonden bij Cunera's heuveltje.
Iedereen die aanwezig was krijgt de uitgesproken teksten eerdaags zoals beloofd nog toegestuurd. Wat fijn dat jullie met ons de grens naar de wintertijd wilden oversteken. We hopen jullie en vele anderen een volgende keer weer terug te zien. Wellicht in het voorjaar als we de winter achter ons laten en de groeitijd instappen.
Jan en Lianne
Met een blij hart en opgeladen om de wintertijd in te gaan, zitten we deze zondag achter onze laptop te kijken naar alle mooie berichtjes die we gehad hebben van iedereen nadat ze met ons de offerviering voor de holden meegemaakt hebben in Rhenen. Bij dit bericht een keuze uit de vele foto's die een beeld mag geven van onze beleving gisteren.
Na het afscheid vorig jaar van andere groepen die we in het verleden vaak op sleeptouw namen, was het gisteren de eerste keer sinds we Swesaz oprichtten dat we (weer) met een groep op pad gingen en wat we als zeer bijzonder hebben ervaren. Ook vanwege de ongewone tijd waarin we ons nu bevinden halen veel mensen het al niet in hun hoofd om gewoon de offerviering of andere bijeenkomst, zoals de traditie die hen ingeeft aan het begin van de winter, plaats te laten vinden. We vinden het dan ook heel stoer dat velen gewoon gekomen zijn en we lekker de hele dag samen volgens het gewone normaal de dag hebben beleefd, wat kon omdat dit land ondanks de steeds draconischer wordende maatregelen nog altijd vrijheid van religie kent.
Swesaz gaat gewoon door en wordt niets in de weg gelegd. We moedigen alle andere religieuze groepen aan dit ook te doen.
We verzamelden gisterenochtend op de grafheuvel van Cunera wiens sterfdag het eind van de vruchtdragende fase in de natuur markeert en de start van de winter. We hebben haar verhaal, dat tot in de heidense voortijd reikt, nog eens verteld. Ook vertelden we over andere maagden in een christelijke jas en over heidense wieven, holden en disen. Zij die niet onze voormoeders zijn, maar schuts- en lotsgodinnen. Zo hebben we ons geestelijk voorbereid op de offerviering die na het middaguur volgde binnen de walburg op de hemelse berg, de heimenberg.
Binnen de heilige wal, het oudste bouwwerk van Nederland op de hunebedden na, maar sowieso het grootste, legden we een vuuraltaar aan en volgden we aloude kosmische regels met betrekking tot het (her)heiligen van een plek, waarna we over konden gaan tot de offerviering. Rood kleurden de stenen van het altaar, rood kleuren wij zelf ten teken van de vruchtbaarheid die in de donkere periode sluimerend de aarde inzakt en het gezamenlijk beleven van dit moment in tijd. We aten paardenvlees met de holden en met elkaar en lieten de holden ons een kennisgeving over de komende tijd geven door middel van het lotsorakel. Natuurlijk sloten we af met een heildronk. Wat over was van het offermaal begroeven we in de offerkuil, zoals het ons naar de gebruiken past. Aangeraakt door het sacrale, vervolgden we in het profane weer onze weg door bos en veld terug naar de auto's die geparkeerd stonden bij Cunera's heuveltje.
Iedereen die aanwezig was krijgt de uitgesproken teksten eerdaags zoals beloofd nog toegestuurd. Wat fijn dat jullie met ons de grens naar de wintertijd wilden oversteken. We hopen jullie en vele anderen een volgende keer weer terug te zien. Wellicht in het voorjaar als we de winter achter ons laten en de groeitijd instappen.
Jan en Lianne
Heidendom in de huiskamer
- Met Swesaz het heidense jaar rond -
Waar begin je wanneer je interesse hebt in het heidendom? Hoe wordt je wijs uit de vele pagina's op internet en welke boeken vertellen nou hoe het zit?
Wij van Swesaz vinden het belangrijk dat de stappen die je richting het heidendom zet een goed fundament hebben en willen je helpen de rode draad binnen de oude kosmische heidense religie te vinden. We gaan met jou het kosmische jaar rond aan de hand van de overgeleverde mythen en andere volksoverleveringen en trachten je ondertussen de dimensies van de beleving van de religieuze mens terug te laten vinden.
Als we op een diepere laag onszelf onderzoeken zullen we ontdekken en onderkennen dat we behoefte hebben aan zingeving, rituelen en verdieping. De huidige maatschappij lijkt oppervlakkig en aan deze verlangens niet meer te voldoen. Door het jaar heen helpen we je om weer oog te krijgen voor de alledaagse heiligheid en ondersteunen je om heidens religieuze ervaringen op te doen. Dat vinden we mooi, belangrijk en is de drijfveer voor wat wij met Swesaz doen.
Zoals de naam van dit evenement al doet vermoeden willen we met een huiskamer vol geïnteresseerden het jaar rond tijdens een 4-wekelijks terugkerende huiskameravond.
Wij van Swesaz differentiëren ons van wat vaak heidendom genoemd wordt maar in werkelijkheid een eclectisch en universalistisch karakter heeft zoals je vaak in paganistische stromingen ziet. Wij onderzoeken en leven met de inheemse heidense en/of volkschristelijke overleveringen waarin de heidense verpakt zijn. We volgen hierbij de heidense en volkschristelijke kalenders en de zeden die van oudsher in ons land bekend zijn waar wij ons mee kunnen verbinden.
Wat verwachten we van jou als deelnemer?
Vooral een gezonde dosis leergierigheid en interesse in het heidendom om ook naast de bijeenkomsten te lezen en er zelf op uit te gaan!
Kosten?
Nee, we vragen geen vaste deelname kosten. We vinden het fijn en belangrijk deze basis te kunnen geven. Zie de eerste bijeenkomst als een kennismaking, besluit je verder te gaan dan vinden we een symbolische boekenbon als uitwisseling wel heel leuk.
Waar?
De bijeenkomsten zijn eens in de 4 weken in een huiskamer in de stadsregio Dordrecht/Rotterdam, welke huiskamer het wordt maken we nog bekend. We beginnen in september.
Wil je er bij zijn?
Dat kan, stuur ons een bericht met daarin je motivatie (swesaz@outlook.com). Er is een beperkt aantal plekjes in de huiskamer (max 9) en daarom willen we graag weten waarom je wenst mee te doen en wat je ervan verwacht. Het is niet wie het eerst komt wie het eerst maalt. Middels correspondentie trachten we erachter te komen of je op je plek kunt zijn in onze huiskamer. Bovendien streven we binnen de groep cursisten naar een zo evenwichtig mogelijke verdeling man versus vrouw.
Waar begin je wanneer je interesse hebt in het heidendom? Hoe wordt je wijs uit de vele pagina's op internet en welke boeken vertellen nou hoe het zit?
Wij van Swesaz vinden het belangrijk dat de stappen die je richting het heidendom zet een goed fundament hebben en willen je helpen de rode draad binnen de oude kosmische heidense religie te vinden. We gaan met jou het kosmische jaar rond aan de hand van de overgeleverde mythen en andere volksoverleveringen en trachten je ondertussen de dimensies van de beleving van de religieuze mens terug te laten vinden.
Als we op een diepere laag onszelf onderzoeken zullen we ontdekken en onderkennen dat we behoefte hebben aan zingeving, rituelen en verdieping. De huidige maatschappij lijkt oppervlakkig en aan deze verlangens niet meer te voldoen. Door het jaar heen helpen we je om weer oog te krijgen voor de alledaagse heiligheid en ondersteunen je om heidens religieuze ervaringen op te doen. Dat vinden we mooi, belangrijk en is de drijfveer voor wat wij met Swesaz doen.
Zoals de naam van dit evenement al doet vermoeden willen we met een huiskamer vol geïnteresseerden het jaar rond tijdens een 4-wekelijks terugkerende huiskameravond.
Wij van Swesaz differentiëren ons van wat vaak heidendom genoemd wordt maar in werkelijkheid een eclectisch en universalistisch karakter heeft zoals je vaak in paganistische stromingen ziet. Wij onderzoeken en leven met de inheemse heidense en/of volkschristelijke overleveringen waarin de heidense verpakt zijn. We volgen hierbij de heidense en volkschristelijke kalenders en de zeden die van oudsher in ons land bekend zijn waar wij ons mee kunnen verbinden.
Wat verwachten we van jou als deelnemer?
Vooral een gezonde dosis leergierigheid en interesse in het heidendom om ook naast de bijeenkomsten te lezen en er zelf op uit te gaan!
Kosten?
Nee, we vragen geen vaste deelname kosten. We vinden het fijn en belangrijk deze basis te kunnen geven. Zie de eerste bijeenkomst als een kennismaking, besluit je verder te gaan dan vinden we een symbolische boekenbon als uitwisseling wel heel leuk.
Waar?
De bijeenkomsten zijn eens in de 4 weken in een huiskamer in de stadsregio Dordrecht/Rotterdam, welke huiskamer het wordt maken we nog bekend. We beginnen in september.
Wil je er bij zijn?
Dat kan, stuur ons een bericht met daarin je motivatie (swesaz@outlook.com). Er is een beperkt aantal plekjes in de huiskamer (max 9) en daarom willen we graag weten waarom je wenst mee te doen en wat je ervan verwacht. Het is niet wie het eerst komt wie het eerst maalt. Middels correspondentie trachten we erachter te komen of je op je plek kunt zijn in onze huiskamer. Bovendien streven we binnen de groep cursisten naar een zo evenwichtig mogelijke verdeling man versus vrouw.
